Historia Eomera i Eowiny

Władca Pierścieni to powieść high fantasy autorstwa angielskiego autora i uczonego J.R.R. Tolkiena. Podobno osadzona w Śródziemiu, które jest zasadniczo dzisiejszym światem w pewnym momencie w przeszłości, historia rozwija się głównie wokół Czarnego Pana Saurona, który stworzył jeden pierścień, aby rządzić drugim pierścienie mocy i ostatecznie podbić Śródziemie.

Jeśli ktoś z was zna Władcę Pierścieni, klasykę literatury J.R. Tolkiena, to z pewnością wiedziałby o Eomer i Eowinie z Rohanu. Dwoje rodzeństwa nieustannie działa z aurą honoru wokół dwojga. Dają sobie nawzajem tak wielki szacunek, że traktują siebie nawzajem z dużym szacunkiem.

Eomer jest stereotypowym bratem opiekuńczym, który rzuca ochronny cień na swoją żądną przygód i odważną siostrę. Prawdziwy książę Roha, Eomer ostatecznie został osiemnastym królem Rohanu i pierwszym z trzeciej linii ich królów. Został trzecim marszałkiem Marka i był silnym przywódcą człowieka.

Z drugiej strony mamy jego siostrę Eowinę, którą wielu uważa za uosobienie silnego kobiecego charakteru, jest kimś, kogo należy podziwiać i naśladować. Zostało to szczególnie uchwycone, gdy Eowina wypaliła. Nie jestem żywym człowiekiem! Patrzysz na kobietę!

W tym artykule omówimy ich historię i implikacje zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz historii.

Historia Eomera i Eowiny

Jako dzieci Eomunda i Theodwyna, dwoje rodzeństwa zostało wychowane przez króla Theodena z Rohanu po śmierci obojga rodziców – Eomund zginął w bitwie, podczas gdy Theodwyn, siostra króla Theodena, zmarła z powodu choroby. Wychowany tak, jakby byli jego własnymi, Theoden później określił Eowinę jako droższą od córki i powierzył Eomerowi przyszłość Królestwa.

Eomer został trzecim marszałkiem marki, bardzo szanowanym i cenionym przez króla. W końcu to jego Eored polował na Uruk Hai, który porwał Brandybucka i Peregrina Tuka, pomimo obozowania w pobliżu lasu Fangorn. Następnie zderzył się z Aragornem, Gimlim i Legolasem niedaleko Rohanu, gdzie pożyczył im dwa konie, Arod i Hasufel.

Ponieważ Theoden wkrótce potem znalazł się pod wpływem Sarumana i jego królestwa, nastąpiło to po powrocie Eomera do Edoras i doniesieniu o spotkaniu z towarzyszami Rangera i uwolnieniu ich, co było pretekstem do uwięzienia Eomera. Eomer został zdradzony, ale to nie powstrzymuje go przed zgromadzeniem własnych sił, aby odeprzeć Sarumana i orków w imię Rohana.

Gdy wojna trwa nadal, Eomer i Theodred, biologiczny syn Theodena, a tym samym prawowity następca tronu, wyruszają do Gondoru, aby powstrzymać najeźdźców Uruk Hai. Był to początek ważnej okazji zarówno dla serii, jak i fabuły. Eowina, która w tamtych czasach była uważana za tarczę, zapragnęła pójść w jej ślady i jechać razem ze swoim wujkiem i bratem. Oczywiście zabronili tego.

Eowina została zmuszona do pozostania i opieki nad umierającym wujkiem, który został osłabiony przez Sarumana i Grimę Wormtounge. Po przywróceniu Theodena, jak każdy inny król, planował bronić Rohanu podczas Wojny o Pierścień. Zgodnie z sugestią Hamy kochana przez wielu Eowina została polecona i została przywódczynią pod nieobecność Theodena. Eowina przyjęła to z przymrużeniem oka, ponieważ pomimo tego, że wydarzenie było wielkim zaszczytem, ​​Eowina naprawdę chciała odjechać z innymi żołnierzami i walczyć na wojnie.

Z wielką niechęcią Eowina pozostała w tyle i bardzo opiekowała się Edorasem, podczas gdy wszyscy mężczyźni konfrontowali się z Sarumanem i jego armią w bitwie pod Hornburgiem. Zwycięscy po powrocie odkryli, oczywiście, że Eowina utrzymywała wszystko w idealnym porządku podczas ich nieobecności.

Niedługo potem mężczyźni zostali ponownie wezwani do walki z Mordorem, jadąc ramię w ramię z Aragornem, Theodenem i wszystkimi innymi. Po raz kolejny Eowina została w tyle.

Będąc klasyczną odważną i zbuntowaną kobietą, Eowina przebrała się za mężczyznę i odjechała z innymi żołnierzami, by walczyć w Gondorze, by wziąć udział w bitwie na polach Pelennoru. W tej bitwie Theodred został pchnięty nożem przez Króla-czarnoksiężnika z Angmaru, ale powstrzymała go sama Eowina. W ostatecznym ruchu mocy oświadczyła: Nie jestem żywym człowiekiem! Patrzysz na kobietę! Jestem Eowiną, córką Eomunda. Odejdź, jeśli nie będziesz nieśmiertelna! Za żywego lub nieumarłego, uderzę cię, jeśli go dotkniesz!

Następnie przechodzi własnym ostrzem przez hełm Wiedźmiego Króla, co go zabija i spełnia starożytną przepowiednię Glorfindela.

Kiedy moce Sarumana zostały odepchnięte od Theodena, staje się jasne, że odpowiedzialność za przywrócenie pokoju w królestwie spada na Eomera.

W Domu Uzdrowienia spotyka Faramira, gdzie w końcu się zakochują. Z drugiej strony Eomer jest koronowany na osiemnastego króla Rohanu. W miarę zbliżania się do Aragorna, nowo koronowanego króla zjednoczonego królestwa Elessara, Eomer odnawia Przysięgę Eorla, którą przysięga partnerstwo i wierność królestwom Gondoru.

W końcu Eomer stał się znany jako Eomer Eadig lub „błogosławiony”, ponieważ za jego rządów Rohan wyzdrowiał z wojny i ponownie stał się płodnym narodem.

Wartości, których należy się nauczyć

Eomer

Od Eomera dowiadujemy się o wartości ducha walki. Jako siostrzeniec króla Theodena i brat Eowiny, odzwierciedla on nieustępliwego ducha Rohirrimów, ludu Rohanu. Odważny i utalentowany wojownik, Eomer reprezentuje wiele wartości, które powinien mieć wojownik i król; lojalność, współczucie, poświęcenie i uczciwość.

Jako zatwardziały mężczyzna po dwudziestce, Eomer widział mnóstwo wojen iw rezultacie zawsze przygotowywał się na najgorsze i opiera się na racjonalnych myślach, a nie na myśleniu życzeniowym. Weźmy na przykład przypadek, w którym Eomer został uwięziony na polach Pelennoru, gdy on i resztki jego sił walczyli z hordami orków i Easterlingów. Nie wierzył, że Aragorn go wzmocni. Kiedy Aragorn później dokuczał mu, Eomer po prostu powiedział: „Nadzieja często oszukuje”.

Już na podstawie tego prostego zdania widzimy, jakim typem człowieka jest Eomer – człowiekiem racjonalnie myślącym. Nie chodzi o to, że Eomer jest zimnym i pozbawionym serca człowiekiem, po prostu wierzy, że najlepszym sposobem na załatwienie sprawy jest zrobienie tego samemu. Zahartowany wojennymi realiami, w których utrata przyjaciół, widok śmierci i nieudanych planów to codzienność, Eomer stał się człowiekiem, który teraz mierzy się z problemami, nie oczekując wiele od innych ludzi i dlatego wyszedł z tego silniejszy .

Jednak wraz z rozwojem historii dostrzegamy również bardziej wrażliwą stronę Eomer. Wyraźnie widzimy jego oddanie i wierność w służbie królestwa. Eomer jest bardzo oddany Rohirrimom, ponieważ nawet pośród śmierci Theodena Eomer szybko znajduje siłę, by wykuć i prowadzić swój lud nawet po Wojnie o Pierścień, gdzie naród ma teraz obowiązek odbudować siebie, budynki i ziemia zniszczona w czasie wojny.

Eowina

Eowina, podobnie jak jej brat, była odważna i uparta. Zawsze wierzyła w siebie i nigdy nie brała nie za odpowiedź. Wbrew rozkazom uciekła z żołnierzami i walczyła u ich boku. Pokazała swoją odwagę, gdy stanęła przeciwko Królowi Wiedźm i pokonała go, nawet po tym, jak zobaczyła, jak Theoden spada na niego.

Być może w innym życiu Eowina była kolejnym wojownikiem, jak jej brat. Z pewnością, gdyby była mężczyzną, nie musiałaby przechodzić tak wiele, aby zyskać ten sam szacunek, co jej brat. Przez długi czas jej życie było klatką, była zatrzymywana przez swojego wuja, nawet po tym, jak Gandalf go przywrócił. Mężczyźni mogli robić, co chcieli. Rzeczy były wyraźnie lepsze. Dla Eowiny nie tak bardzo.

Jednak to nigdy nie powstrzymało jej od wiary w siebie. Być może, w przeciwieństwie do swojego brata, Eowina musi radzić sobie ze swoimi nadziejami i marzeniami – musi wierzyć we własne możliwości wniesienia wkładu w wysiłek wojenny. Eowina może nie jest tak zatwardziałym racjonalnym myślicielem, jakim jest jej brat, ale nie myl jej emocji ze słabością. Eowina jest tak samo uparta jak jej brat, jeśli nie silniejsza, i nie pozwoli żadnemu mężczyźnie mówić jej, jak ma się zachowywać.

Sprawdź to JRR Tolkiena Zestaw w pudełku z 4 książkami: Hobbit i Władca Pierścieni w Amazonie!