Za pomocą Hrvoje Milaković /22 września 202122 września 2021 Jaguar to opowieść o nazistowskich zbrodniarzach wojennych uciekających przed nieustępliwymi prześladowcami, której akcja toczy się w latach 60., epoce, która była świadkiem innej podobnej historii. Mosad zatrzymał Adolfa Eichmanna w przemysłowej dzielnicy Buenos Aires w maju 1960 roku, gdzie zamierzał przeżyć resztę swojego życia w spokoju. Nie miało tak być. Gdy nazistowski plan wymordowania wszystkich europejskich Żydów stał się znany, czołowy architekt Ostatecznego Rozwiązania został potajemnie zapakowany na pokład samolotu do Izraela, gdzie stanął twarzą w twarz z przerażającymi siłami, o których często sądził, że go ścigają. Właśnie to robili.
W fikcyjnym serialu Jaguar udaje się uwzględnić wpływ losu Eichmanna na sumienie niektórych jego bohaterów – byłych żołnierzy nazistowskiego wojska, którzy doszli do wniosku, że życie w Hiszpanii będzie dla nich znacznie przyjemniejsze niż życie w Niemczech.
Ci Niemcy uważali pojmanie Eichmanna przez Izraelczyków za oburzenie i bezprawne. Niemniej jednak wydaje się, że niewiele jest rzeczy, które mogłyby osłabić ducha Niemców, którzy codziennie jedzą w eleganckiej hiszpańskiej restauracji. Dla niektórych ich związki z Hiszpanią sięgają bardzo dawna. Podczas hiszpańskiej wojny domowej w latach 30. XX wieku armia gen. Francisco Franco pokonała lojalistów – stronę antyfaszystowską – dzięki znacznej pomocy niemieckich myśliwców wysłanych do walki z lojalistami.
Podczas II wojny światowej rząd Franco zadeklarował neutralność, co nie przeszkodziło w powołaniu hiszpańskich ochotników do walki u boku żołnierzy niemieckich. 47 000 ludzi zaciągnęłoby się. Jak pokazano w serialu, aluzje do ich poświęcenia dla ważniejszej sprawy są powszechne w społeczności niemieckiej w Hiszpanii.
Jaguar genialnie pokazuje tych nazistów, którzy wciąż zachowują silne sentymenty do III Rzeszy. Obchody urodzin Adolfa Hitlera oglądamy w Hiszpanii przez jego namiętnych zwolenników, którzy wyrażają przekonanie, że ma na nich baczną uwagę. Istnieją dowody na piękny dar, jaki ten przywódca dał narodowi niemieckiemu – wiara, nadzieja na wielkość.
Jednak w ostatnich latach w Hiszpanii pojawił się inny rodzaj cywilizacji — ocaleni z nazistowskich obozów zagłady. Wśród nich byli inni, którzy kierowali się tymi samymi motywacjami, co Izraelczycy, którzy zatrzymali Eichmanna. Poznajemy pierwszą osobę Isabel Garrido (nawiedzoną Blancę Suárez, która przeżyła Mauthausen, która pracuje jako kelner w ekskluzywnej restauracji odwiedzanej przez Niemców).
Pewnego wieczoru Isabel zostaje zaproszona do stołu nienagannie ubranego gościa, który chce wiedzieć, czy jest Niemką, ponieważ goście zachwycają się kiełbasą sauerbraten, którą właśnie podała. Nie, mówi łagodnie, nie jest. Ale, jak delikatnie zaznacza klientka, brzmi, jakby mieszkała w Niemczech od dłuższego czasu. Sąsiedzi w kamienicy Isabel czują to samo: jest coś nie tak z tą spokojną i szanowaną młodą kobietą. Oczywiście, że jest.
Piękna scena, niepokojąca w swej okropnej wyrazistości, daje nam jasne wyobrażenie o tym, czym jest. Jaguar przywołuje rzeczywistość deportacji do nazistowskich obozów zagłady za pomocą prostego medium podróży pociągiem, którą podróżował kilkadziesiąt lat po wojnie przez pasażera w bezpiecznym świecie metropolii, odległym od niebezpieczeństw. Ta podróż szybko zamienia się w koszmar — świat przerażonych mężczyzn, kobiet i dzieci wyjących w ciemnościach zatłoczonego bydlęcego wagonu w drodze do koszmarów, które na nich czekają. Isabel, podróżująca metrem, znów jest w tym zaplombowanym pociągu, którego drzwi nagle się otwierają; pasażerowie, stłoczeni przez wiele dni, pędzą do tych drzwi, nawet gdy oficer SS krzyczy tylko dla mężczyzn.
Isabel, mająca wtedy około sześciu lat, wyskakuje z wagonu za ojcem. Obserwujemy, jak rozgorączkowany młodzieniec jest śledzony przez psy bojowe i nie przestanie pędzić w kierunku jej ojca. Wreszcie twarz niemieckiego oficera, który go strzela i zabija. Nazywa się Otto Bachmann (niesamowita wersja mrożącej krew w żyłach złośliwości, którą przedstawił Stefan Weinert). Isabel większość życia spędzi na poszukiwaniu Bachmanna. I nie będzie w tym osamotniona.
Dołączy do grupy ocalałych z obozów w poszukiwaniu Bachmanna — a także Ariberta Heima, nazistowskiego lekarza z Mauthausen, który był odpowiedzialny za setki okrutnych zabójstw. Mimo ich obaw stała się częścią ich wysiłków – jej kryptonim to Jaguar. Mimo że ta cicha dama może być samotnym wilkiem z własnymi ambicjami, aby pozbyć się świata Bachmanna, co zagroziłoby szerszemu celowi grupy, jakim jest pojmanie zbrodniarzy wojennych. Integracja Isabel z zespołem będzie wymagała pewnych zmian, a niektóre z nich będą trudne. Od innych odkrywa, że są sposoby na przetrwanie i życie.
Zjadliwa historia, którą przedstawia, zwłaszcza w odniesieniu do szczurzych linii, sieci poświęconych pomocy nazistowskim zbrodniarzom wojennym w ucieczce, dodaje Jaguarowi ogromnej siły. Wywodziły się one z oddziałów, których nienawiść do komunistów była znacznie silniejsza niż wrogość wobec niektórych z najbardziej znanych sprawców nazistowskich zbrodni wojennych. Mimo swej ponurości działania osób i organizacji, które pomogły im w ucieczce, są wydarzeniami historycznymi, które warto opowiedzieć. Również pamiętając.