Gandalf Biały kontra Gandalf Szary: Który Gandalf jest silniejszy?

Mimo że są tą samą osobą, można by się zastanawiać, dlaczego nazywa się ich wtedy inaczej, kto jest silniejszy i jakie są różnice między Gandalfem Białym a Gandalfem Szarym.

W tym artykule przedstawiamy wszystko, co musisz wiedzieć o tych dwóch różnych osobowościach tej samej osoby. A żeby jeden mógł istnieć, inny musi umrzeć.

Gandalf Szary

Gandalf Szary jest czarodziejem, jednym z pięć Istari (Maiar ) wspomniany we Władcy Pierścieni, który przybył do Śródziemia z Dalekiego Zachodu, aby zjednoczyć rasy w walce z Sauronem. Mianowicie, aby nie popełnić tego samego błędu z elfami, wysłali Istari, zmniejszając ich moce i dając im ciała starców. W tej formie inni powinni być nauczani z ich mądrości, a nie ze strachem.

Dotarli do brzegów krain śmiertelników mniej więcej w tysięcznym roku Trzeciej Ery Słońca. Cirdan, budowniczy statków, który pozdrowił Istarich, zauważył, że Gandalf był najwybitniejszym z nich w duchu, i dał mu pierścień ognia zwany Narya ze słowami: Weź ten pierścień, Mistrzu, ponieważ twoja praca będzie ciężka, ale wesprze cię w znużeniu, które wziąłeś na siebie. Bo to jest Pierścień Ognia, a wraz z nim możesz rozpalić serca w świecie, który staje się chłodny. Ale jeśli chodzi o mnie, moje serce jest z Morzem i będę mieszkał nad szarymi brzegami, aż ostatni statek odpłynie. będę na ciebie czekać.

Jego imiona były liczne: od Olorina w Amanie, Mithrandira i Szarego Pielgrzyma (jak nazywały go elfy) po Gandalfa Wędrującego Czarodzieja, który znał wszystkie drogi, aż w końcu nazwano go Gandalfem Szarym.

Gandalf Szary Od początku odgrywa ważną rolę w powieści Tolkiena Władca Pierścieni. Pojawia się w części pierwszej, Drużynie Pierścienia, kiedy przybywa powozem do wujka Froda, Bilba w jego 111. urodziny. Kilka dni później odkrywa, że ​​Bilbo jest właścicielem Pierścień Mocy , zły pierścień mrocznego pana Saurona. Następnie wysyła Froda do wioski o nazwie Bree i kieruje się w stronę Isengardu, aby uzyskać radę od najwyższego Istariego Sarumana. Tam Saruman ujawnia swoje prawdziwe intencje, zachęcając Gandalfa, aby pomógł mu zdobyć Pierścień na własny użytek. Gandalf odmawia, a Saruman więzi go na szczycie swojej wieży. W końcu Gandalf zostaje uratowany przez Gwaihira Orła.

Gandalf dziwi się po całym Śródziemiu i przekonuje swoją społeczność, aby pomogła mu powstrzymać Saurona przed jego złymi intencjami. Drużyna pierścienia obejmowała członków Gandalf, Frodo, Sam, Aragorn, Legolas, Gimli, Pippin, Merry i Boromir. Nie wszyscy mieli przeżyć tę podróż. Nawet Gandalf Szary.

Śmierć Gandalfa Szarego

Przejmując dowództwo nad Drużyną (składającą się z dziewięciu przedstawicieli wolnych ludów Śródziemia, nastawionych przeciwko Dziewięciu Jeźdźcom), Gandalf i Aragorn prowadzą hobbitów i ich towarzyszy na południe. Po nieudanej próbie przekroczenia góry Caradhras zimą z powodu trudnych warunków, przechodzą pod górami przez Kopalnie Morii, chociaż tylko Krasnolud Gimli jest entuzjastycznie nastawiony do tej trasy. W Morii odkrywają, że założona tam wcześniej kolonia krasnoludów została najechana i unicestwiona przez orki. Drużyna walczy z orkami i trollami Morii i ucieka przed nimi.

Na moście Khazad-dûm spotykają Zgubę Durina, przerażającego Balrog od czasów starożytnych. Gandalf stawia czoła Balrogowi, aby umożliwić innym ucieczkę. Po krótkiej wymianie ciosów Gandalf rozbija most pod Balrogiem swoją laską i wypowiada słynne słowa: Nie możesz przejść! Jestem sługą Tajemnego Ognia, dzierżącym Płomień Anor. Ciemny ogień ci nie pomoże, Płomieniu Udun! Wróć do cienia. Nie przejdziesz! Gdy Balrog upada, owija swój bicz wokół nóg Gandalfa, ciągnąc go za krawędź. Gandalf spada w otchłań, płacząc Lećcie głupcy! w trakcie.

Po długim upadku Gandalf i Balrog wpadli do głębokiego podziemnego jeziora w podziemnym świecie Morii. Gandalf ścigał Balroga przez tunele przez osiem dni, aż wspięli się na szczyt Zirakzigil. Tutaj walczyli przez dwa dni i noce. W końcu Balrog został pokonany i zrzucony na zbocze góry. Sam Gandalf zmarł wkrótce potem, a jego ciało leżało na szczycie, podczas gdy jego duch podróżował poza myślami i czasem, potwierdzając w ten sposób całkowitą ofiarę dla zbawienia Śródziemia. Dlatego został sprowadzony z powrotem do świata żywych jako Gandalf Biały aby wypełnić swoją misję…

Gandalf Biały

W drugiej części, Dwie wieże, historia jest kontynuowana równolegle w dwóch książkach, a w pierwszej opowiada o pozostałych członkach Drużyny, którzy pomagają krajowi Rohanu w wojnie ze zdrajcą Sarumanem, byłym przywódcą Zakonu Czarodzieja, który chce Pierścienia dla siebie. Na początku pierwszej książki Drużyna jest rozproszona, Merry i Pippin zostają schwytani przez Orki Saurona i Sarumana , Boromir zostaje śmiertelnie ranny w ich obronie, a Aragorn, Gimli i Legolas ścigają ich. Cała trójka spotyka Gandalfa, który wrócił do Śródziemia jako Gandalf Biały . Dowiadują się, że pokonał Balroga i chociaż sam został wtedy zabity, został odesłany i odrodzony jako ważna postać.

Kiedy Gandalf Szary umarł, powrócił do ponadczasowych Korytarzy Eru, boga stwórcy Śródziemia. Wygląda na to, że tam odzyskał utracone wcześniej wspomnienia. Gdy Saruman stracił swoje miejsce jako białego czarodzieja, zwracając się w ciemność, Gandalf miał zająć jego miejsce jako białego czarodzieja.

Po powrocie do Śródziemia jako Gandalf Biały jego poprzednie życie jako Gandalfa Szarego musiało wydawać się krótkim i odległym wspomnieniem. W filmach wspomina swoje przeszłe życie i mówi (parafrazując) O tak, tak mnie kiedyś nazywali… Gandalf Szary. Jestem Gandalf Biały.

Mówi, że jest tą samą osobą, ze swoimi poprzednimi wspomnieniami, ale zwraca uwagę na to, że bardzo się zmienił od czarodzieja, którego kiedyś znała Drużyna.

Gandalf Biały był i nie był tą samą osobą co wcześniej , jest tym samym duchem Mai, ale bez wątpliwości i niestabilności, które zaciemniały jego umysł w przeszłości, gdy był Gandalfem Szarym. Jego ograniczenia jako jednego z Istari zostały zniesione (może nie do końca) i jest teraz większą wersją Gandalfa Szarego. Jak to ujął:

'Tak, jestem teraz biały – powiedział Gandalf . „Zaprawdę, jestem Sarumanem, można by prawie powiedzieć, Sarumanem takim, jakim powinien być. '

Dwie wieże, księga III, rozdział 5: Biały jeździec

Stał się przywódcą, którym Saruman nie był, kierując wysiłkiem ruchu oporu tak, jak Saruman powinien, gdyby nie zdradził ich wszystkich. Był więc Gandalfem, albo ze zwiększoną mądrością i mocą, albo znosząc część swoich ograniczeń, pozwalając mu wykorzystać więcej mocy, którą już miał w sobie. Można powiedzieć, że uchodził za jedynie doradcę, by brać bardziej aktywną rolę w obronie Wolnych Ludów, ale nie zmuszał nikogo do podporządkowania się jego dowództwu, szanując pierwszą zasadę, by nie zostać wodzem Ludzi i Elfów.

Jak wyraźnie widać z tego wyjaśnienia, Gandalf Szary był jak życie w jakimś śnie, bez wiedzy o tym, co wydarzyło się wcześniej, a tym samym zmniejszając swoje moce. Podczas gdy Gandalf Biały był tym samym człowiekiem, był jak przebudzenie ze snu, który teraz wygląda na bardzo krótki czas w jego życiu, a wraz z nim odzyskał wszystkie (lub prawie wszystkie) jego moce i pamięć. Wniosek jest taki, że Gandalf Biały jest znacznie potężniejszy niż Szary, ale wciąż nie znamy wszystkich jego mocy.