Dlaczego Frodo nie zdołał zniszczyć Jedynego Pierścienia na Górze Przeznaczenia?

Tolkiena Legendarium to jeden z największych, najpopularniejszych i najciekawszych fikcyjnych uniwersów, jakie mamy. Jest w pewnym sensie uosobieniem uniwersum opartego na fantasy i służył jako prototyp dla wszystkich późniejszych podobnych uniwersów, które są częścią gatunku fantasy. Wszechświat Tolkiena ma wiele tajemnic i chociaż niektóre z nich są niejasne, niektóre są rozwiązane, ale wymagają dalszego wyjaśnienia. W dzisiejszym artykule omówimy i wyjaśnimy okoliczności niepowodzenia Froda w zniszczeniu Jedynego Pierścienia wewnątrz Góry Przeznaczenia. Dlaczego hobbitowi nie udało się zrobić jednej rzeczy, którą miał zrobić? Czy Jedyny Pierścień został ostatecznie zniszczony? W jaki sposób? Czytaj dalej, aby znaleźć odpowiedzi na te i kilka innych powiązanych pytań!

Po dotarciu do Góry Przeznaczenia Frodo Baggins był bardzo słaby, podczas gdy moc Jedynego Pierścienia stała się najsilniejsza ze względu na bliskość Szczeliny Zagłady. Dlatego Frodo poddał się i założył Pierścień – był po prostu zbyt słaby, by oprzeć się Jedynemu Pierścieniowi u szczytu jego mocy i na szczęście dla Śródziemia, że ​​Gollum był tam, by chciwie odzyskać swój Cenny.

Dzisiejszy artykuł poświęcony jest Frodo Bagginsowi i jego niepowodzeniu w zniszczeniu Jedynego Pierścienia Saurona w ogniu Góry Przeznaczenia. Dowiesz się o wszystkich okolicznościach towarzyszących wydarzeniu, a także o wszystkich odpowiedziach, których szukasz. Zamierzamy również wyjaśnić, co dokładnie się wydarzyło i jak ostatecznie zniszczono Jedyny Pierścień, nie dzięki Frodo. Przygotowaliśmy dla Ciebie bardzo ciekawy tekst, więc zostań z nami do końca!

Co się stało z Frodo i Jedynym Pierścieniem na Górze Przeznaczenia?

Po długiej i wyczerpującej podróży Frodo i Sam w końcu dotarli do Góry Przeznaczenia, gdy Aragorn i jego armia walczyli z orkami. Za nimi podążał Gollum, który zaatakował ich, chcąc zdobyć jego Cenny, wciąż nie wiedząc, jak ważne było jego zniszczenie (lub nie dbając, ale to nie jest tutaj istotne). Podczas gdy Sam walczył i ranił Golluma, Frodo wbiegł na górę, by dotrzeć do płomieni Góry Przeznaczenia, gdzie zniszczył Pierścień.

Tak się jednak nie stało. Wewnątrz Szczeliny Zagłady Frodo, który był wówczas bardzo wyczerpany, w końcu uległ mocy Jedynego Pierścienia. Ze względu na bliskość niszczycielskich płomieni moc Jedynego Pierścienia osiągnęła w tym momencie swój szczyt i poważnie osłabiony Frodo nie był już w stanie oprzeć się jego mocy. Sam wezwał swojego przyjaciela do zniszczenia Pierścienia, ale Frodo zamiast tego włożył go na palec.

Wtedy Gollum wrócił i zaatakował Sama, ogłuszając go na kilka chwil. Kiedy się obudził, zobaczył, jak Gollum walczy z niewidzialnym wrogiem – właściwie Frodo z włączonym Pierścieniem – dopóki Gollum nie odgryzł palca Froda z Pierścieniem na nim. Gollum następnie odzyskał swój cenny skarb, gdy Frodo upadł z bólu. Gollum tańczył z radości, ale kosztowało go to życie, gdy ześlizgnął się z krawędzi i wpadł z Pierścieniem w ogień Góry Przeznaczenia, niszcząc go w ten sposób. To jest podsumowanie wydarzeń na Mount Doom.

Dlaczego Frodo przejmuje dla siebie Jedyny Pierścień?

Scena, którą opisaliśmy w poprzedniej sekcji, wydarzyła się tak:

Sam podszedł do otwartych ust i zajrzał do środka. Było ciemno i gorąco, a powietrzem wstrząsnął głęboki dud. „Frodo! Mistrzu! – zawołał. Nie było odpowiedzi. Przez chwilę stał z sercem bijącym od dzikich lęków, a potem zanurzył się w nim. Podążał za nim cień.

Z początku nic nie widział. W wielkiej potrzebie ponownie wyciągnął fiolkę Galadrieli, ale w jego drżącej dłoni była blada i zimna i nie rzucała światła w tę duszną ciemność. Dotarł do serca królestwa Saurona i kuźni jego starożytnej potęgi, największej w Śródziemiu; wszystkie inne moce zostały tutaj ujarzmione. Ze strachem zrobił kilka niepewnych kroków w ciemności, a potem nagle pojawił się błysk czerwieni, który skoczył w górę i uderzył w wysoki czarny dach. Wtedy Sam zobaczył, że był w długiej jaskini lub tunelu, który wwiercał się w dymiący stożek Góry. Ale tylko w niewielkiej odległości przed jego podłogą i ścianami po obu stronach była wielka szczelina, z której wydobywał się czerwony blask, raz wyskakujący, to gasnący w ciemności; przez cały czas daleko w dole krążyły plotki i kłopoty z dudnieniem i pracą wielkich silników.

Światło znów się rozbłysło i tam, na krawędzi przepaści, w samym Szczelinach Przeznaczenia, stał Frodo, czarny w blasku, napięty, wyprostowany, ale nieruchomy, jakby został zamieniony w kamień.

— zawołał Sam.

Wtedy Frodo poruszył się i przemówił czystym głosem, rzeczywiście głosem wyraźniejszym i potężniejszym niż Sam kiedykolwiek słyszał, jak używał go, i wzniósł się ponad pulsowanie i zamieszanie Góry Przeznaczenia, dzwoniąc w dachu i ścianach.

– Przyszedłem – powiedział. „Ale nie decyduję się teraz zrobić tego, po co przyszedłem. Nie zrobię tego czynu. Pierścień jest mój!” I nagle, kiedy włożył go na palec, zniknął mu z oczu. Sam sapnął, ale nie miał szansy krzyknąć, bo w tym momencie wiele się wydarzyło.

– Powrót Króla , Księga Szósta, Rozdział III, Góra Przeznaczenia

Pomyśleliśmy, że warto pokazać wam całą scenę, abyście znali dokładne okoliczności, o których pisał Tolkien. Jak widać, Tolkien nigdy nie opisał dokładnego powodu, dla którego Frodo zmienił zdanie; w rzeczywistości był to szok zarówno dla Sama, z którego perspektywy opisywane są wydarzenia, jak i dla czytelnika. Jest to ważne, aby zilustrować, w jaki sposób nasza teoria opiera się na interpretacji wydarzeń z książki, a nie na dokładnym opisie Tolkiena.

Z tego, co mogliśmy wywnioskować, Frodo w końcu ulega mocy Jedynego Pierścienia z dwóch powodów. Po pierwsze był bardzo słaby. Potwierdzają to niektóre wcześniejsze akapity, ponieważ podróż Sama i jego podróż była dla nich prawdziwym obciążeniem. Ledwo trzymał się ziemi, kiedy dotarli do Góry Przeznaczenia, więc jego poziom energii, a także siła woli, były w tym momencie bardzo niskie. Innym powodem jest to, że moc Jedynego Pierścienia wzrosła, gdy zbliżyli się do Góry Przeznaczenia. Jedyny Pierścień był potężnym magicznym przedmiotem i prawdopodobnie zdawał sobie sprawę z grożącego mu niebezpieczeństwa. Dlatego jego moc wzrosła, ponieważ ważne było zmiażdżenie jakiejkolwiek możliwości zniszczenia poprzez uwiedzenie posiadacza. To dlatego Frodo ostatecznie nie był w stanie sam zniszczyć Jedynego Pierścienia. Ring się udało, ale na szczęście – Gollum tam był.

Co dokładnie się stało, gdy Frodo odebrał Jedyny Pierścień?

Teraz, kiedy Frodo odebrał Jedyny Pierścień i zniknął, Sam został uderzony w plecy przez Golluma. Na chwilę stracił przytomność, a kiedy się obudził, sprawy potoczyły się tak:

Sam wstał. Był oszołomiony, a krew ciekła mu z głowy do oczu. Po omacku ​​dostrzegł coś dziwnego i strasznego. Gollum na skraju otchłani jak szalony walczył z niewidzialnym wrogiem. Kołysał się tam i z powrotem, teraz tak blisko krawędzi, że prawie się przewrócił, teraz cofnął się, upadł na ziemię, wzniósł się i znowu opadł. I przez cały czas syczał, ale nie wypowiadał słów.

Ognie w dole obudziły się ze złości, czerwone światło zapłonęło, a cała jaskinia wypełniła się wielkim blaskiem i żarem. Nagle Sam zobaczył, jak długie ręce Golluma wyciągają się w górę do jego ust; jego białe kły zalśniły, a potem pękły, gdy ugryzły. Frodo krzyknął i oto był, padł na kolana na skraju przepaści. Ale Gollum, tańcząc jak szalony, trzymał pierścionek w górze, z palcem wciąż wciśniętym w jego krąg. Świeciło się teraz, jakby naprawdę było zrobione z żywego ognia.

– Drogocenny, drogocenny, drogocenny! – zawołał Gollum. 'Mój skarb! O mój drogocenny!’ I z tym, gdy podniósł oczy, by napawać się swoją zdobyczą, posunął się za daleko, przewrócił się, zachwiał przez chwilę na krawędzi, a potem z wrzaskiem upadł. Z głębin wyszło jego ostatnie zawodzenie, Drogocenny, i już go nie było.

Rozległ się ryk i wielki zamęt hałasu. Pożary wybuchały i lizały dach. Pulsowanie przerodziło się w wielki tumult, a Góra zatrzęsła się. Sam pobiegł do Froda, podniósł go i zaniósł do drzwi. I tam, na ciemnym progu Sammath Naur, wysoko nad równinami Mordoru, ogarnęło go takie zdumienie i przerażenie, że stał wciąż zapominając o wszystkim innym i patrzył, jak ktoś zamienia się w kamień.

Miał krótką wizję wirującej chmury, a pośród niej wieże i blanki, wysokie jak wzgórza, wzniesione na potężnym tronie górskim nad niezmierzonymi dołami; wielkie dziedzińce i lochy, bezokie więzienia, strome jak klify, ziejące bramy ze stali i niewzruszone: a potem wszystko minęło. Upadły wieże i opadły góry; mury kruszyły się i topniały, waliły się; Ogromne iglice dymu i tryskających par wznosiły się w górę, aż przewróciły się jak przytłaczająca fala, a jej dziki czubek zwinął się i spienął na ląd. A potem w końcu, po przebyciu mil między nimi, rozległ się huk, który przerodził się w ogłuszający huk i ryk; ziemia zatrzęsła się, równina falowała i pękała, a Orodruin zatoczyła się. Z rozdartego szczytu buchnął ogień. Niebiosa wybuchły grzmotami przeszywanymi błyskawicami. Jak smagające bicze spadł strumień czarnego deszczu. A w serce burzy, z krzykiem, który przebił wszystkie inne dźwięki, rozrywając chmury, przybyli Nazgule, strzelając jak płonące bełty, jak złapane w ognistych ruinach wzgórza i nieba, trzeszczały, usychały i wyszły.

– Cóż, to już koniec, Sam Gamgee – odezwał się głos u jego boku. Był tam Frodo, blady i zniszczony, a jednak znowu on sam; a w jego oczach był teraz spokój, ani napięcie woli, ani szaleństwo, ani strach. Jego ciężar został zabrany. W Shire był kochany mistrz słodkich dni.

– Powrót Króla , Księga Szósta, Rozdział III, Góra Przeznaczenia

Więc co się właściwie stało? Gollum wyśledził niewidzialnego Froda i zaatakował go. Tymczasem Sauron wyczuł Pierścień i Nazgûl skierował się na Górę Przeznaczenia. Gdy Gollum walczył z Frodo, odgryzł sobie palec, ten z Pierścieniem, i odzyskał swój Cenny. Ale kiedy tańczył z radości, przewrócił się na krawędzi i upadł do lawy z Pierścieniem. Pierścień został zniszczony, co spowodowało również zniszczenie Góry Przeznaczenia, twierdzy Saurona i jego samego, a także śmierć pozostałych Nazgûli. Chciwość Golluma była tym, co ostatecznie go zabiło, ale także zniszczyło Jedyny Pierścień. Następnie Sam i Frodo opuścili górę, wyczerpani, ale szczęśliwi, ponieważ ostatecznie zrobili to, co im powierzono.

Czy Jedyny Pierścień został zniszczony?

Tolkien wyraźnie mówi o Gollumie i Pierścieniu: I z tym, nawet gdy jego oczy uniosły się, by napawać się swoją nagrodą, posunął się za daleko, przewrócił się, zachwiał przez chwilę na krawędzi, a potem z wrzaskiem upadł. Z głębin wyszło jego ostatnie zawodzenie, Drogocenny, i już go nie było. Z tego wnioskujemy, że Pierścień rzeczywiście wpadł w ogień Góry Przeznaczenia i został, tak jak miał być, zniszczony.

I to wszystko na dzisiaj. Mamy nadzieję, że czytając to, dobrze się bawiłeś i że pomogliśmy Ci rozwiązać ten dylemat. Do zobaczenia następnym razem i nie zapomnij nas śledzić!