Co się stało z Arweną po śmierci Aragorna?

Prawdopodobnie największa historia miłosna Władca Pierścieni książki, a ze wszystkich Śródziemia, to ta między Aragornem a Arweną. I chociaż jest to nawet przedstawiane na ekranie, a także w książkach, często słyszymy, jak ludzie pytają, co stało się z Arweną po śmierci Aragorna.

Po tym, jak Aragorn zmarł w wieku 210 lat w Domu Królów, Arwena udała się do Lorien i pozostała tam do zimy. Przed wiosną położyła się, by spocząć na Cerin Amroth, jej zielony grobowiec wciąż tam jest i będzie zielony, dopóki ten świat się nie zmieni, a ludzie, którzy przyjdą później, całkowicie zapomnieli o wszystkich dniach jej życia.

Dowiedz się więcej o ich historii miłosnej w tym artykule.

Arwena

Arwena Undómiel jest postać z książki Władca Pierścieni .

Jest najmłodszą córką elfa Elronda, a także księżniczką Rivendell. Mieszkała z matką w Lothlórien, a gdy przybyła do Rivendell, przyjechała odwiedzić ojca.

Znała Aragorna już wcześniej i zakochali się. Jej ojciec często namawiał ją, by pojechała z nim do Krainy Umierania, ale z powodu miłości do Aragorna pozostała w Śródziemiu.

W filmie ratuje Froda przed Nazgulem, ale w książce Arwena nigdy nie jest uzbrojona. Uczyniła flagę spadkobiercy Isildura dla Aragorna, którą niósł podczas swojej kampanii przeciwko siłom Saurona na polach Pelennoru. Kiedy Aragorn został królem, została królową Gondoru.

Po śmierci Aragorna w wieku 210 lat Arwena udała się do Lorien i pozostała tam do zimy. Przed wiosną położyła się, by spocząć na Cerin Amroth, jej zielony grobowiec wciąż tam jest i będzie zielony, dopóki ten świat się nie zmieni, a ludzie, którzy przyjdą później, całkowicie zapomnieli o wszystkich dniach jej życia.

Aragorn

Aragorn to postać z fikcyjnej mitologii Tolkiena. Pojawia się w Książki Władcy Pierścieni i niedokończona narracja.

Aragorn był znany jako Strider , Strażnik Północy, który chronił mieszkańców Śródziemia. Ale jest także ostatnim potomkiem starożytnego królewskiego rodu, a kiedy dołączył do Drużyny Pierścienia, nadszedł czas, aby wypełnić swoje przeznaczenie. Podczas gdy Frodo Baggins starał się dostać do Góry Przeznaczenia i zniszczyć Pierścień, Aragorn walczył ze sługami wroga i ujawnił się Sauronowi jako dziedzic Isildura. Po upadku Saurona Aragorn jednoczy królestwa Gondoru i Arnoru. Pokój i dobrobyt powracają do Śródziemia.

Co się stało z Arweną po śmierci Aragorna?

Historia miłosna Arweny i Aragorna

Kiedy skończył dwadzieścia lat, Elrond wyjawił mu, kim naprawdę jest, dając mu pierścień Barahira i odłamki Narsila, które były jego dziedzictwem. Trzeci przedmiot, berło Annúminasa, trzymał je, dopóki to prawo nie należało do niego.

Następnego dnia Aragorn spotkał w lesie Arwenę, która wróciła z Lorien, by odwiedzić ojca. Myśląc, że Lúthien jest przed nim, nazwał ją tym imieniem, ponieważ Arwena była bardzo podobna do swojego przodka z czasów starożytnych. Na pierwszy rzut oka zakochał się w niej, ale kiedy Elrond się o tym dowiedział, był smutny, ale zdeterminowany. Po pierwsze dlatego, że Arwena musiałaby wyrzec się swojej nieśmiertelności i oddzielić się od swojego rodzaju, poślubiając go. Zdeterminowany, bo gdyby tak się stało, Aragorn musiałby najpierw dokonać wielkich czynów.

Aragorn następnie udał się na pustynię, zbierając w tym czasie cenne doświadczenia, stawiając czoła wielu niebezpieczeństwom. Był w Morii, a nawet dotarł do granic Mordoru, aby rozgryźć plany Saurona. W 2956 poznał Gandalfa i od razu się z nim zaprzyjaźnił. Za radą Gandalfa wraz ze swoimi strażnikami granicznymi szukał małej krainy Shire, zamieszkanej przez hobbitów. Dzięki temu zyskał imię Strider.

Aragorn przez wiele lat był jeźdźcem w armii króla Rohanu Thengel, a także służył gubernatorowi Gondoru [Echtelion II. | Echtelion II.]], jako dowódca i wszyscy pod imieniem Thorongil, co oznacza Orzeł Gwiazdy, starający się ukryć swoją prawdziwą tożsamość. Ecthelion cenił swojego tajemniczego dowódcę bardziej niż syna Denethora, a kiedy przyniósł Umbarowi zwycięstwo nad buntownikami, zniknął z Gondoru dokładnie tak, jak przybył.

W drodze do Imladris (Rivendell) w 2980 Aragorn zatrzymał się w Lothlórien, gdzie ponownie spotkał Arwena Undómiela. Spędzili razem trochę czasu, a po oddaniu jej pierścienia Barahira zaręczyli się z Cerinem Amrothem. Arwena tym samym odrzuciła swoją nieśmiertelność, akceptując [Eru Iluvatar | Iluvatar]] dar dla mężczyzn: śmierć.

Ale kiedy wrócił do Imladris, Elrond powiedział mu, że nie poślubi Arweny, dopóki nie zostanie królem Gondoru i Arnoru, ponieważ linia shh była ponad nim. Po tym Aragorn ponownie udał się na pustynię. W ten sposób odwiedził swoją matkę Gilraen w Eriador, która powiedziała mu, że nie zniesie ciemności, która przez długi czas ogarnęła Śródziemie. Podkreśliła jednak, że jest szczęśliwa, ponieważ dała nadzieję Dunedańczykom wraz z narodzinami Aragorna.

Około 3018 roku Gandalf i Aragorn spotkali się, a czarodziej powiedział mu, że Pierścień wyruszy w swoją podróż we wrześniu. Poszedł z Froddo i resztą Drużyny, aby pomóc im w ich dążeniu do zniszczenia Jedynego Pierścienia. Podczas tej podróży ponownie przybył do Rivendell, gdzie ponownie spotkał się z Arwen. Aragorn uczestniczył w radzie Elronda, ponieważ miała ona na niego bezpośredni wpływ. W tym miejscu ujawnia się jego pochodzenie, gdy wyciąga Narsila z okładki, w odpowiedzi na sen Boromira i słowa, które w nim usłyszał. Tutaj, w Rivendell, Narsil został wykuty przez kowali, spełniając w ten sposób proroctwo Elronda.

Po tym, jak Gandalf najwyraźniej zmarł w Morii, Aragorn został przywódcą Drużyny i udał się z nimi do Mordoru, by zniszczyć Jedyny Pierścień.

Po zniszczeniu Jedynego Pierścienia i pokonaniu Saurona, Aragorn powrócił do Minas Tirith 1 maja, gdzie został koronowany na króla Gondoru i Arnoru. Został koronowany przez Gandalfa. Podczas koronacji Aragorn wypowiedział te same słowa, które wypowiedział Elendil po przybyciu do Śródziemia – Et Earello Endorenna utúlien. Synonim maruvan an Hildinyar tenn ‘Ambar-metta! Co znaczy:

Z Wielkiego Morza do Śródziemia przybyłem. W tym miejscu będę mieszkał i moi spadkobiercy aż do końca świata.

Aragorn otrzymał od Elronda berło Annúminas, trzeci element dziedzictwa Elendila, i poślubił Arwenę, która stała się śmiertelniczką, w Białym Mieście (Minas Tirith). Kilka dni później Aragorn udał się z Arweną, kochanką i panem Lorien, oraz resztą Drużyny na pogrzeb króla Theodena w Rohan, ale nie wyszedł poza Isengard.

Jego panowanie trwało 120 lat. Arwena urodziła mu syna Eldariona i kilka córek. Ale ich losy dobiegły końca po sześciu latach w błogości. Gdy Aragorn poczuł, że jego życie dobiega końca, przyszedł do Arweny, mówiąc: W smutku musimy iść, ale nie w rozpaczy. Ujrzeć! nie jesteśmy na zawsze związani z kręgami świata, a poza nimi jest coś więcej niż pamięć.

Kiedy Aragorn zdał sobie sprawę, że zbliża się godzina śmierci, dobrowolnie oddał swoje życie, zamiast zostać oderwanym siłą. Położył się na łóżku w Rath Dinen, wręczył berło synowi i spał spokojnie, podczas gdy Arwena została z nim do ostatniego tchu. Przeżył 210 lat, ponieważ jako numenorejczyk otrzymał 3 razy dłuższe życie niż innym ludziom w Śródziemiu.

Arwena zmarła rok później w Lorien, na wzgórzu Cerin Amroth, miejscu, w którym dawno temu się zaręczyli.