Recenzja serialu telewizyjnego „Squid Game”: jak daleko jest za daleko, jeśli chodzi o wolność finansową?

„Squid Game” to południowokoreański serial o przetrwaniu, napisany i wyreżyserowany przez Hwang Dong-hyuka, najbardziej znanego z „Uciszonych” i „Miss Granny”. Ten serial został zainspirowany popularną koreańską grą dla dzieci z lat 70. i 80., znaną z lat 70. XX wieku. tytuł i początkowo nazywał się „Round Six” w 2019 roku, kiedy Netflix odebrał go przed zmianą na obecną. Obsada „Squid Game” jest tak gwiezdna, jak to tylko możliwe, pełna znanych koreańskich aktorów i nowicjuszy w świecie aktorskim. W skład gwiazdorskiego zespołu wchodzą Lee Jung-Jae, Park Hae-soo i Wi Ha-Joon, a jego pierwszy sezon składający się z dziewięciu odcinków miał premierę 17 września w gigantie streamingu.

Historia jest dość fascynująca. Tajemnicza organizacja w Korei Południowej rozpoczyna rekrutację obywateli, którzy toną w długach lub borykają się z problemami finansowymi, aby wziąć udział w sześciu wydarzeniach, zarówno zapierających dech w piersiach, jak i rozdzierających serce, z nagrodą w wysokości milionów dolarów, a raczej miliardów wygranych, jeśli konkurenci dotrwają do końca gry. Gracze nie wiedzą, że eliminacja oznacza utratę życia.

Tytuły takie jak „Igrzyska śmierci, które są najbardziej rozpoznawalne przez publiczność na całym świecie” lub klasyczne „Battle Royale”, „Alicja na pograniczu” i „Jak wola bogów”, które są znane japońskiemu przemysłowi rozrywkowemu, natychmiast przychodzą na myśl, gdy spojrzy się na opis tego spektaklu.

Co ciekawe, nie są to gry przeciwstawne, takie jak walka na miecze, strzelanina czy nawet zapasy, ale wszystkie są to gry dla dzieci znane większości japońskich dzieciaków, w które nawet większość uczestników grała, gdy dorastały. Może się to wydawać dość proste, ale wyzwaniem jest to, że te gry dla dzieci są niewypowiedzianie brutalne i mają fatalne konsekwencje, jeśli ktoś przegra. A fatalizm jest tak dosłowny, jak się wydaje. Na przykład zaczyna się ponad 450 graczy, ale pod koniec jednej gry o nazwie „Red Light Green Light” ci uczestnicy, którzy nie zatrzymają się na czerwonym świetle, są zabijani przez snajpera. Innym przykładem jest gra w przeciąganie liny, która odbywa się sto stóp nad ziemią, gdzie przegrani padają na podłogę.

ZWIĄZANE Z: Czy gra Squid jest przerażająca i jak bardzo jest krwawa?

Zawody te są nadzorowane przez tajemniczą organizację noszącą maski przycisków Play Station w służbie ogólnego lidera pociągającego za sznurki w grze. To może brzmieć naprawdę okrutnie; jednakże zawodnicy uczestniczący w grze dobrowolnie i mają możliwość opuszczenia zawodów poprzez głosowanie za opuszczeniem. Niestety ich ograniczenia finansowe nie oferują tym konkurentom takiego rodzaju luksusu.

Obserwując postępy zawodów, nie sposób nie zastanowić się, jaka jest istota tego wszystkiego. Niemniej jednak jest to rozrywka na koniec dnia i jest to rozrywka. Ekscytujące jest obserwowanie, jak rozwija się dramat, gdy zawodnicy zawierają pakty i zdradzają się nawzajem z oczami wpatrzonymi w nagrodę.

Metafora serii jest aspektem możnych, bogatych i potężnych w społeczeństwie żerującym na desperacji, wrażliwości i spustoszeniu biednych w celu demonstracji władzy, sportu i zysku, co, szczerze mówiąc, jest praktycznie tym, dzieje się we współczesnym świecie. Reprezentację w świecie rzeczywistym można zobaczyć przez różne dzielnice w Seulu, co czyni go jeszcze bardziej przerażającym. Jednak terror jest kontekstualizowany w rzeczywistości, ponieważ jest to możliwe tylko dlatego, że pozwalają na to warunki poza placem zabaw, o czym serial mówi przez cały sezon. Co ciekawe, podczas gdy twórcy gry nie mają żadnego szacunku dla ludzkiego życia, jasne jest, że narracja ma pod tym względem inną perspektywę, co stanowi istotne wyróżnienie od jej poprzedników.

Uczestnicy są tak różnorodni, jak tylko mogą być starannie dobierani przez właścicieli gry. Od rozwiedzionego ojca mieszkającego z matką, który przegrywa każdą monetę, jaką dostaje, do tego stopnia, że ​​jest tak głęboko zadłużony, że nie może nawet zafundować swojej córce porządnego posiłku w jej urodziny. Wśród wielu innych toczy się dochodzenie w sprawie oszustwa bankiera, starca z guzem mózgu, kieszonkowca, gangstera, hałaśliwego oszusta i pakistańskiego pracownika migrującego.

Jego największą siłą jest fabuła serii, ponieważ jest pisana świadomie. Można być pewnym, że w pewnym momencie zmierzają, aż nagle zrobi się ciemno lub narracja pójdzie inną drogą. Jest pełen niespodzianek i zwrotów akcji, które są tak czytelnie rozłożone, dając satysfakcjonującą serię intrygujących wydarzeń i punktów kulminacyjnych przez cały sezon. Złowrogie założenie ożywiają różne spektakularne scenografie i uderzająco interesujące kostiumy, które są dość charakterystyczne. Wspaniała ścieżka dźwiękowa Cho Sang-Kyunga nadaje serialowi nastrój i ton, gdy okoliczności są zabawne, a także gdy sprawy stają się ponure i tragiczne.

Występy są dość niekorzystne i dobrze wykonane, z wyjątkiem zagranicznych VIP-ów, którzy byli okropni. Z Lee Jung-Jae jako asertywnym i elastycznym liderem, nowicjusz Jung Ho-Yeon jest niesamowita jako zuchwały uciekinier z Korei Północnej i na pewno stanie się ulubieńcem fanów w założeniu. Istnieje również mnóstwo niespodzianek rozrzuconych przez cały sezon.

„Gra Squid” jest wypełniona graficzną przemocą, która wywiera wpływ na zawodników, gdy walczą o przyszłość. Nic dziwnego, że niektórzy widzowie z Korei Południowej, którzy oglądali program, początkowo czuli, że było za dużo okrucieństwa. Chociaż przemoc i wahania tonalne serialu mogą nie działać dla wszystkich, są wady, takie jak tajemniczy lalkarze za kulisami nie pojawiają się tak często, jak by się tego chciało, a finał jest trochę nieprzyjemny. Ale serial jest absolutnym hitem, jeśli chodzi o rozrywkę i prawdopodobnie zbierze kult zarówno w Korei, jak i poza nią.

ZWIĄZANE Z: 15 programów telewizyjnych, takich jak gra w kalmary, które musisz obejrzeć

Pomimo swojej postawy wobec słabych i uciskanych w społeczeństwie, „Gra w kalmary” nie oferuje ucieczki od okropności prawdziwego świata, oczywiście w jego granicach jako dzieło fikcji. Potwierdza jednak, że te okrucieństwa, podziały i nierówności istnieją i wielu ludzi uważa je za przerażające.

PUNKTACJA: 8,5/10