Sarlacc: 11+ ważnych rzeczy na temat stworzenia z Gwiezdnych Wojen

Widzieliśmy kilka przerażających stworzeń w uniwersum Gwiezdnych Wojen George'a Lucasa, ale prawie żadne z nich nie jest tak przerażające jak Sarlacc. Kolosalne stworzenie z ostrymi jak brzytwa rzędami zębów i mackami, które wciągają ofiary do ogromnej, otwartej paszczy znanej jako jama Sarlacca, to dopiero początek.

Ogromny dół, który widzisz, to tylko maleńka część kolosalnego ciała Sarlacca. Ale sposób, w jaki te stworzenia łączą się w pary, rozmnażają się, rozmnażają, rosną i trawią swoją ofiarę, jest o wiele bardziej przerażający niż jej ohydny wygląd. Bez zbędnych ceregieli, oto ponad 11 ważnych rzeczy, które musisz wiedzieć o znanym stworzeniu z Gwiezdnych Wojen.

Czym dokładnie jest Sarlacc?

Zacznę od najbardziej oczywistego pytania – co to jest? Sarlacc jest na wpół świadomym stworzeniem, które początkowo przypomina robaka piaskowego, ale w rzeczywistości jest bardziej roślinopodobnym stworzeniem, które zjada wszystko, co kiedykolwiek zbliży się do jego otwartej paszczy i zębów.

Paszcza, znana jako jama Sarlacca, jest osadzona kilkoma okrągłymi rzędami ostrych jak brzytwa zębów i macek, które pomagają złapać pobliską ofiarę i wciągnąć ją do ust Sarlacca.

We wcześniejszych stadiach życia Sarlacc jest znacznie mniejszy i może poruszać się w przestrzeni, zanim urośnie na tyle, by zakopać się i stworzyć jamę Sarlacca. Zęby są używane tylko do czasu całkowitego uformowania układu pokarmowego Sarlacca, co trwa tysiące lat.

Sarlacc jest kolosalny, jego ciało sięga nawet 100 metrów pod ziemię i tylko pysk pozostaje na powierzchni, by polować. Po tym, jak złapie zdobycz i wciągnie ją do ogromnego ciała, prawie nie ma możliwości ucieczki. Trawienie trwa wieki i jest niezwykle bolesne dla ofiary.

Kiedy powiedziałem, że Sarlacc jest na wpół świadomy, oznacza to, że organizm roślinopodobny nie jest w pełni świadomy siebie ani swoich funkcji – działa instynktownie, atakując wszystko, co znajduje się w pobliżu jego pyska. Jednak może stać się świadomy, jeśli nawiąże mentalne połączenie ze świadomą ofiarą.

Na przykład Boba Fett utworzył mentalne połączenie z bestią w wersji niekanonicznej, w której udało mu się aktywować swój plecak odrzutowy z wnętrza bestii i wydostać się, spalając go w trakcie.

Czy Sarlacc jest zwierzęciem czy rośliną?

Ksenobiolodzy w całej galaktyce nie są pewni, czym właściwie jest Sarlacc. Ze względu na strategie reprodukcyjne – do których omówimy nieco później – nie ma sposobu, aby powiedzieć, skąd pochodzi stworzenie.

Sarlacc ma cechy zarówno zwierzęcia, jak i rośliny. Gdy są młodsze, osobniki mogą się poruszać, łapiąc zdobycz znacznie szybciej, ale wraz z wiekiem i wzrostem Sarlacc zakopuje się i działa jak roślina, polegając na tym, że ofiara przypadkowo wpada do jej kolosalnego pyska.

Sarlacc jest bardziej zwierzęciem niż rośliną, ponieważ ma usta, zęby, gardło, żołądki, układ trawienny, musi oddychać i wiele więcej. Ponadto może się poruszać, a nawet być trzymany jako zwierzę domowe, gdy jest młodszy.

Jedyną rzeczą, która sprawia, że ​​stworzenie wydaje się być rośliną, jest to, że nie porusza się, a nawet wypuszcza korzenie. Można to jednak przypisać ich kolosalnym rozmiarom, a nie ich naturze.

Czy Sarlacc utrzymuje cię przy życiu?

Jedną z najstraszniejszych rzeczy w Sarlacc jest to, że nie zabija cię po zjedzeniu. Zamiast tego utrzymuje cię przy życiu tak długo, jak tysiąc lat przed śmiercią.

Żołądek Sarlacca jest pokryty podobnymi do macek naczyniami, które przyczepiają się do ofiary, utrzymując ją na miejscu i uniemożliwiając ucieczkę. Następnie powoli wstrzykuje do wnętrza ofiary neurotoksyny, które przez cały czas powodują niesamowity wrzący ból. Jednak nie zabija ofiary.

Zamiast tego przenosi trochę pożywienia do ofiary, jednocześnie wyciągając składniki odżywcze, którymi może się żywić Sarlacc. W ten sposób przeżyjesz przez wieki, podczas gdy stworzenie powoli się tobą ucztuje.

Jakie stworzenie może zjeść sarlacca?

Sarlacc to kolosalne stworzenie i prawie nie ma naturalnych wrogów, co oznacza, że ​​jest drapieżnikiem wierzchołkowym. Jest jednak kilka stworzeń, które mogą nawet pożreć Sarlacca.

Ponieważ Sarlacc mogą żyć na różnych planetach, mają różnych naturalnych wrogów, w zależności od planety. Jednak wiadomo, że tylko dwa stworzenia mogą polować na Sarlacca – smok krayt na planecie Tatooine i jeszcze większy smok gouka na planecie Aargonar.

Ile żołądka ma Sarlacc?

Podobnie jak krowy na Ziemi, Sarlacc ma więcej niż jeden żołądek. Jeden główny żołądek jest największy, ale ten główny żołądek czasami traci miejsce z powodu niewiarygodnie wolnego trawienia. Wtedy Sarlacc przechowuje zdobycz w jednym z wielu mniejszych żołądków do późniejszego trawienia.

Czasami stworzenie całkowicie osadzi zdobycz w ścianach żołądka, czyniąc ściany żołądka znacznie silniejszymi, jednocześnie robiąc miejsce dla większej ofiary.

Nie jest jasne, ile mniejszych żołądków ma Sarlacc, ponieważ zależy to od tego, ile jedzą, ile mają lat, na jakiej planecie się znajdują i jak duże są.

Jak długo trwa trawienie Sarlacca?

Przetrawienie ofiary zajmuje Sarlaccowi szalenie dużo czasu. Kwas w żołądku jest znacznie słabszy niż u innych gatunków, a układ trawienny jest zupełnie inny. Sarlacc potrzebuje nawet tysiąca lat, aby strawić pojedynczą ofiarę – utrzymując ją przy życiu przez cały ten czas.

Jak wspomniałem, ściany żołądka Sarlacca są pełne naczyń przypominających macki, które chwytają ofiarę, wbijając się w jej skórę i mięśnie. Macki wstrzykują ofierze neurotoksyny i kwaśną krew Sarlacca, powodując ogromny ból podczas ekstrakcji składników odżywczych z jej ciała. Jednocześnie dostarcza pewnego rodzaju pożywienia, aby utrzymać ofiary przy życiu, ale unieruchomione.

Podczas gdy macki trawią zdobycz od wewnątrz, słaby kwas również powoli trawi zdobycz z zewnątrz. Jednak ze względu na tak powolne trawienie, czasami w żołądku nie ma wystarczająco dużo miejsca na nowe pożywienie.

Dlatego też, jeśli trawienie trwa zbyt długo, Sarlacc czasami używa ofiary do pokrycia ścian żołądka zamiast ich trawienia, co wzmacnia żołądek.

Ile Sarlacca jest na Tatooine?

Pit of Carkoon to jedyny Sarlacc, jaki kiedykolwiek widziano na Tatooine. Nie możemy być jednak pewni, czy jest ich więcej, ponieważ młodsze, mniejsze osobniki potrafią szybko się przemieszczać. Mimo to, bez żadnego potwierdzenia, uważa się, że Sarlacc, który zjadł Boba Fetta, jest jedynym okazem gatunku na Tatooine.

Istnieje kilka innych widzianych na innych planetach, ale tylko cztery Sarlaccs zostały kanonicznie potwierdzone, a ich miejsce pobytu jest znane. Jeden jest na Tatooine – prawdopodobnie ten zjedzony przez smoka Krayt widzianego w programie telewizyjnym The Mandalorian, jeden na Aargonarze, jeden na Felucii i jeden na Vodran.

Czy na Felucji jest Sarlacc?

Na Felucii jest Sarlacc i jest to jeden z najstraszniejszych okazów, jakie kiedykolwiek zobaczysz. W rzeczywistości jest to największy okaz Sarlacca, jaki kiedykolwiek zarejestrowano. Nazywano ją Starożytną Otchłanią, a jej kolosalna paszcza rozciągała się w promieniu czterech kilometrów.

Był tak duży, że wokół jego zębów zbudowano całe miasto, a plemiona Felucjańskie żyły w synergii ze stworzeniem, wykorzystując jego ogromne usta jako miejsce składania ofiar. Macki Starożytnej Otchłani były tak silne, że mogły wciągnąć do pyska coś tak dużego jak uraza – stworzenie, które może urosnąć do pięciu metrów i ważyć kilka ton.

Po tym, jak Starkiller przybył do Felucji, by walczyć z mistrzem Jedi Shaak Ti, Jedi próbowali użyć Sarlacca, by pokonać ucznia Dartha Vadera. Zamiast tego sama wpadła do ust Sarlacca, podczas gdy Starkiller przeżył.

Później Imperium pochwyciło stworzenie i ustabilizowało się, aby go przytrzymać, jednocześnie wyrywając mu zęby, umożliwiając bezpieczne wejście i wyjście z jego paszczy. Kiedy Starkiller wrócił do Felucii, poczuł ból Sarlacca, więc uwolnił stworzenie z więzów, ale kontynuował przeszukiwanie jego wnętrza, zanim został wyrzucony przez płuco Sarlacca.

Czy Sarlacc może się poruszać?

Chociaż są młode i małe, Sarlacc mogą poruszać się bardzo szybko, pozwalając im atakować i jeść swoją zdobycz, gdy próbuje uciec. Ponadto, gdy osobniki męskie i żeńskie łączą się w pary, wyrzucają liczne zarodniki, które przelatują przez galaktykę, mając nadzieję na znalezienie planety do zamieszkania.

Jednakże, gdy stworzenie dorasta i staje się większe, staje się prawie całkowicie nieruchome, całkowicie zakopując się w ziemi, a na powierzchni pozostaje tylko ogromny pysk.

Sarlacc ma kilka dużych, przypominających kończyny części ciała, które służą do zakopywania części ciała na wypadek, gdyby zostały wykopane. Ponadto rozwijają na dnie trzy podobne do korzeni części ciała, wykorzystywane do wchłaniania minerałów z ziemi, dzięki czemu Sarlacc jest hybrydą między zwierzęciem a rośliną.

Czasami nawet dorosły Sarlacc może się przenieść, ale jest to niezwykle rzadkie i rzadkie. Nie wiadomo, po jakim wieku lub rozmiarze Sarlacc jest całkowicie unieruchomiony.

Jak długo trwa wzrost Sarlacca?

To w dużym stopniu zależałoby od tego, na jakiej planecie znajduje się Sarlacc, co je stworzenie i ile spożywa. Można jednak śmiało powiedzieć, że Sarlacc potrzebuje kilku tysięcy lat, aby urosnąć do rozmiarów Sarlacca w Wielkiej jamie Carkoon.

Szacuje się, że długość życia Sarlacca wynosi od 20000 do 50000, w zależności od planety. Nie jest jasne, kiedy przestaną rosnąć – lub czy kiedykolwiek przestaną rosnąć – ale potrzeba co najmniej 20-30 tysięcy lat, aby osiągnąć rozmiar Starożytnej Otchłani.

Jak rozmnaża się Sarlacc?

Istnieją dwie główne metody reprodukcji Sarlacca. Pierwszym byłoby krycie. Jednak ich krycie ma dość pasożytniczy charakter. Samiec jest znacznie mniejszy od samicy, więc przyczepiłby się do jej ciała – podobnie jak zrobiłaby to żabnica.

Oboje wyprodukowaliby wiele maleńkich larw, ale tylko kilka z nich przeżyłoby, nie mówiąc już o osiągnięciu dorosłości. Wtedy ma miejsce druga część układu rozrodczego.

Samiec żyje jak pasożyt na samicy, powoli ją wchłaniając. Gdy samiec rośnie, samica staje się mniejsza, aż samiec całkowicie ją wchłonie, a on zajmuje jej miejsce w jamie Sarlacca.

Samiec następnie wstrzykuje plemniki do worka produkującego zarodniki, a zapłodnione zarodniki rozchodzą się po planecie, z których wiele opuszcza atmosferę i unosi się w przestrzeni kosmicznej, aż natkną się na odpowiedni plan do zamieszkania.

Kiedy zarodnik znajdzie odpowiednią planetę, przyczepia się do stworzenia z planety, wysysając jego krew jak pasożyt, aż jest wystarczająco duży, aby się odłączyć i poruszać, polując i konsumując zdobycz. Larwa rosła, aż była wystarczająco duża, by zakopać się w ziemi i dalej rosnąć w pełnowymiarowego Sarlacca.