Czy Thor jest greckim bogiem, czy jest czymś innym?

Jeśli jesteś nowy w Avengers i Marvel, jeśli nie poznałeś mitologii i nie wiesz zbyt wiele o Thorze? Może częściej mieszasz bogów z mitologii greckiej, rzymskiej lub nordyckiej, niż byś chciał. Jednak pomoc nadchodzi! Możemy ci dokładnie powiedzieć, kim jest Thor.

Thor nie jest bóstwem w mitologii greckiej, ponieważ jest bogiem nordyckim. Thor jest bogiem piorunów w mitologii germańskiej i nordyckiej i dzierży magiczny młot, który tylko on może podnieść. Thor jest synem Odyna – Odyn jest czasami uważany za króla bogów i jest bogiem mądrości, śmierci, poezji i zdrowia.

Thor ma długą historię, podobnie jak cała mitologia nordycka. To nie tylko postać wymyślona przez Marvela w studiu – to mit, bóg, bohater z opowieści, z którymi często kojarzą się Wikingowie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o prawdziwej mitologii Thora Odinsona, oto kompletny przewodnik.

Czy Thor jest greckim bogiem?

Thor nie jest uważany za bóstwo w mitologii greckiej, ponieważ jest bogiem nordyckim.

Wiele elementów mitologii nordyckiej i greckiej wydaje się być identycznych, co ma wiele wspólnego z ich indoeuropejskim pochodzeniem. Trudność w porównaniu tych dwóch polega na tym, że mamy bogactwo mitologicznych opowieści z Grecji, ale tylko fragmenty z nordyckiego.

Ponieważ Thor jest bogiem burzy, a Zeus jest synonimem błyskawicy, ale Zeus jest królem panteonu, a Thor nie, Odyn jest, są mniej równi.

Thor, podobnie jak Herkules w mitologii greckiej, jest postacią bohaterską z bitwami i próbami dołączonymi do jego imienia, ale Thor jest pełnoprawnym bóstwem, podczas gdy Herkules jest półbogiem, co czyni je mniej równoważnymi.

Thor był synem Odyna i bogini ziemi Fyorgyn. Był bogiem piorunów i był uważany za najpotężniejszego z bogów nordyckich. On i jego złotowłosa towarzyszka Sif również stali się bogami płodności. Był ogromny, miał rudą brodę i oczy. Rozkoszował się wolnością jedzenia i picia, ile tylko chciał.

Użył swojej śmiercionośnej broni Mjollnir, młota będącego synonimem błyskawicy i grzmotu, aby chronić zarówno bogów, jak i ludzkość przed mocami ciemności.

Thor jest inspiracją dla angielskiego terminu czwartek. W języku staroangielskim czwartek oznacza po prostu dzień Thora.

Thor, oprócz swojego statusu odnoszącego sukcesy wojownika i obrońcy porządku i celów społeczeństwa, odegrał znaczącą rolę w rozwoju rolnictwa i płodności, co zostało już zasugerowane przez jego błogosławieństwo ziem, na których osiedlili się pierwsi Islandczycy.

Był to kolejny aspekt jego statusu boga nieba, a szczególnie wiązał się z deszczem, który pozwala na wzrost upraw.

Czy Thor to mit?

Mitologia nordycka jest zbiorem mitów ludów północnogermańskich, począwszy od pogaństwa nordyckiego, poprzez chrystianizację Skandynawii, aż do współczesnego folkloru skandynawskiego.

Mitologia nordycka, najbardziej wysunięte na północ rozszerzenie mitologii germańskiej, składa się z opowieści o różnych bóstwach, stworzeniach i bohaterach pochodzących z różnych źródeł zarówno przed, jak i po epoce pogańskiej, takich jak teksty historyczne, przedstawienia archeologiczne i kultura ludowa.

Thor jest bóstwem dzierżącym młot, synonimem błyskawicy , grzmoty, powodzie, święte gaje i drzewa, moc, obrona ludzkości, a także uświęcenie i płodność.

Losy bogów i ich interakcje z licznymi innymi stworzeniami, takimi jak jötnar, którzy mogą być sojusznikami, kochankami, wrogami lub członkami rodziny bogów, mają kluczowe znaczenie dla opowieści o mitologii nordyckiej.

Najsłynniejszym bogiem wśród Skandynawów w epoce Wikingów, o czym świadczą zapisy osobistych imion i nazw miejsc, był Thor, który jest przedstawiany jako nieustępliwy ścigający swoich wrogów ze swoim miażdżącym góry, ryczącym młotem Mjölnirem w dłoni.

Thor, potężny bóg piorunów, jest archetypem oddanego i szlachetnego wojownika, modelu, do którego aspirował zwykły ludzki wojownik.

Jest nieustępliwym obrońcą bogów Aesir i ich twierdzy, Asgardu, przed atakami wrogów bogów, gigantów.

Głównym wrogiem Thora jest Jormungand, ogromny wąż morski, który otacza Midgard, królestwo ludzkiej cywilizacji.

Według jednego z mitów, próbuje wyciągnąć Jormunganda z morza podczas łowienia ryb i zostaje udaremniony tylko wtedy, gdy jego gigantyczny partner w panice przecina żyłkę. Jednak Thor i Jormungand ostatecznie spotykają się podczas Ragnarok, gdzie obaj położyli sobie kres.

Skąd pochodzi Thor?

Deifikacja Thora może być datowana na epokę brązu przez zapisy archeologiczne, a jego kult przeszedł różne permutacje w czasie i przestrzeni.

Jednak jednym aspektem, który pozostał niezmienny od epoki brązu do epoki wikingów, był status Thora jako głównego boga w drugiej klasie trójstopniowej hierarchii społecznej tradycyjnego europejskiego społeczeństwa – funkcja wojowników i potęga militarna.

Wydaje się, że Thor miał już silne powiązania zarówno z trzecią, jak i drugą funkcją, a w epoce Wikingów, okresie wielkiej złożoności społecznej i wynalazków, związek z trzecią funkcją wydaje się być jeszcze bardziej wzmocniony.

To uczyniło go głównym bogiem zwykłych ludzi w Skandynawii i koloniach Wikingów.

Thor był dobrze znanym bóstwem i jednym z najstarszych poświadczonych bóstw panteonu nordyckiego. On i jego relikty młota należały do ​​najsłynniejszych obiektów archeologicznych odkrytych w Europie Północnej.

Był znany jako Jowisz lub Jowisz, rzymski bóg mocy i błyskawicy. Imiona bóstw rzymskich, które najbardziej przypominały atrybuty bogów cudzoziemców, były powszechnie używane przez Rzymian w odniesieniu do bogów cudzoziemców.

Rzymianie mieli rację, dostrzegając podobieństwa. Bliższa analiza wierzeń europejskich, bliskowschodnich, a nawet południowoazjatyckich ujawnia uderzające podobieństwa między Thorem a innymi miotającymi piorunami bóstwami, takimi jak celtycki bóg Taranis.

Nigdzie ten rozwój nie był bardziej widoczny niż na Islandii, która została założona w IX wieku przez kolonistów rolnych uciekających przed surowymi i przymusowymi rządami norweskiego monarchy, który czcił Odyna.

Sagi pełne są opisów żarliwego kultu Thora, a w Landnámabók, Islandzkiej Księdze Osiedli, około jedna czwarta z czterech tysięcy osób wymienionych w opowieści ma imię Thora lub jego bezpośrednią alegorię gdzieś w swoim własne imiona.

Czy Thor jest Bogiem w Marvelu?

Thor jest Bogiem Gromu, członkiem Asgardian, gatunku humanoidalnych stworzeń z kieszonkowego świata Asgardu, Wiecznego Królestwa.

Thor jest synem Odyna, Wszechojca i króla Asgardu.

Stał się najpotężniejszym wojownikiem w Dziesięciu Sferach, uzbrojony w swój magiczny młot Uru Mjolnir, który pozwala mu okiełznać jego boską energię.

Odin przywiózł go do Midgardu (Ziemia) jako kalekiego śmiertelnego studenta medycyny o imieniu Donald Blake, pozbawionego wspomnień, po tym, jak jego lekkomyślna i porywcza natura stała się dla niego zbyt silna.

Po opanowaniu skromności odzyskał wspomnienia i boskie moce.

Thor został wychowany wraz z Lokim, którego Odyn adoptował po tym, jak ojciec Lokiego Lodowego Giganta, Laufey, zginął w walce.

Loki był zazdrosny o Thora przez całe życie. Zazdrość Lokiego, która zmieniła się w nienawiść, doprowadziła go do chęci zabicia Thora. Tak zaczęła się niechęć Lokiego do Thora, która trwała przez dziesięciolecia.

Thor został członkiem-założycielem Avengers po tym, jak manipulacje Lokiego spowodowały, że niektórzy z najpotężniejszych bohaterów Ziemi spotkali się, by walczyć z Hulk.

Pozostaje członkiem drużyny, jednocześnie współpracując z innymi superbohaterami, takimi jak Doktor Strange. Wziął jednak wiele długich urlopów w zespole.

Kiedy Thor wrócił Asgard do swojej domeny, stanął przed kolejnym wyzwaniem Ragnarok, kiedy Loki dołączył do Surtur, używając broni wykutej w tej samej kuźni, która wyprodukowała Mjolnira.

Wytropił ich i poświęcił swoje życie, aby ich zabić po ustaleniu, że bogowie ponad wszystkimi bogami znanymi jako Ci, którzy siedzą na górze w cieniu oszukali Asgarda w powtarzającą się pętlę Ragnarok.

Odinpower, manifestujący się jako młody Asgardczyk, wychwalał Thora za jego ostateczny triumf, plan, który kiedyś miał dla niego jego ojciec, zanim opuścił Thora, by odpocząć od snu bogów, a wszystko, co po nich pozostało, to wspomnienia Midgardu.

Chociaż Thor przez długi czas uważany był za pół-Asgardczyka ze strony ojca i pół-Starszego Boga ze strony matki, w rzeczywistości jest pół-Asgardczykiem i pół-mutantem, a jego biologiczna matka jest również awatarem nadprzyrodzonej istoty znanej jako Feniks. Zmuszać.

W rezultacie Thor posiada wiele nadludzkich cech wspólnych dla Asgardu i innych bogów.

Jednak ze względu na jego niezwykłe narodziny, niektóre z jego cech są znacznie bardziej wyrafinowane niż u większości jego rasy, takie jak siła, wytrzymałość i podatność na kontuzje.