Czy gra Squid jest oparta na prawdziwej historii? Czy to prawdziwe w Korei?

Gra Squid przyciągnęła uwagę w całym Internecie ze względu na swoją głęboką i niepokojącą fabułę. Oryginał Netflix zaintrygował fanów możliwością drugiego sezonu, a wiele osób chce wiedzieć, co zmotywowało scenarzystę Hwang Dong-Hyuka do stworzenia fabuły. Dlatego prawdziwe pytanie leży; czy gra Squid jest oparta na prawdziwej historii i czy jest to prawdziwa gra w Korei?

Spektakl Squid Game nie jest oparty na prawdziwej historii, ale jest to prawdziwa gra, chociaż w Korei przedstawiana jest w inny sposób. Reżyser serialu powiedział, że motywowały go głównie komiksy survivalowe, takie jak Battle Royale, i osobiste doświadczenie z długiem w momencie pisania scenariusza.

Jednak projektant Hwang Dong-hyuk przyznał, że wiele aspektów zostało zainspirowanych dziecięcą grą Squid, w którą grano w Korei. Rywalizacja w programie jest podobna do gry typu battle royale, w której setki uczestników stłoczonych jest na arenie, z której tylko jeden zwycięża. Chociaż pomysł był robiony już wiele razy, Squid Game wyróżnia się opowiadaniem historii i wykonaniem. Dlatego czytaj dalej, ponieważ wyjaśnię ci wszystko o grze w kalmary i oryginalności jej pomysłu.

Czy gra Squid opiera się na prawdziwej historii?

Gra Squid nie jest oparta na prawdziwej historii, ponieważ żaden uczestnik nie został zmuszony do udziału w śmiertelnych wersjach gier dla dzieci w prawdziwym życiu.

Zamiast tego twórca Hwang Dong-hyuk czerpał inspirację z języka japońskiego manga i anime , którego motywy przetrwania trafiają w harmonię z pisarzem-reżyserem w trudnej sytuacji materialnej, tworząc alegorię o współczesnym społeczeństwie kapitalistycznym i rywalizacji, jaką ono sprzyja. Jednak Dong-hyuk stwierdził, że tytuł i kulminacyjne ostateczne wyzwanie gry Squid zostały zainspirowane ulubioną grą z dzieciństwa, która była głównie dostępna w Korei.

Hwang powiedział na internetowej konferencji prasowej, że zainspirował go do stworzenia programu po przeczytaniu o grach survivalowych w komiksach.

Po debiucie „My Father” przeczytałem dużo komiksów i zafascynowały mnie gry survivalowe. Z próbą stworzenia wersji koreańskiej zacząłem planować prace w 2008 roku, a scenariusz zakończyłem w 2009 roku.

Według niego stworzenie pomysłu zajęło mu tak dużo czasu, ponieważ rekrutacja wykonawców i zapewnienie finansowania pod koniec 2000 roku były trudnymi procedurami. Pomysł zwycięzcy, który wydaje mu się bogaty, nie był mile widziany. Niepokój budziła brutalność i okrucieństwo gier. scenariusz musiałem odłożyć na półkę,

Jednak sytuacja zmieniła się w ciągu następnej dekady i Hwang zainteresował się swoim pomysłem. W końcu zdecydował się wyprodukować go jako serial Netflix. Zapytany, dlaczego wybrał nazwę Squid Game dla programu, Hwang powiedział, że była to jego ulubiona gra jako dziecko i cieszy się, jak bardzo jest wymagająca fizycznie.

Pomyślałem, że ta gra jest idealną metaforą naszego wysoce konkurencyjnego społeczeństwa, więc „Gra Squid” była idealną nazwą dla tej serii.

ZWIĄZANE Z: Najlepsze cytaty i dialogi z gry Squid

Wielu oskarżyło reżysera gry Squid Game Hwang Dong-hyuka o plagiat poprzednich filmów i programów telewizyjnych z podobnymi pomysłami. Dong-hyuk zaprzeczył zarzutom, twierdząc, że większość jego inspiracji pochodziła z japońskich komiksów i anime, które pochłaniał przez całe dzieciństwo.

Dong-hyuk był wcześniej w trudnej sytuacji finansowej. W tym okresie przeczytał wiele komiksów na ten sam temat. Gra Squid została stworzona z wykorzystaniem tego, czego się od nich nauczył, oraz własnych doświadczeń z prawdziwego życia.

Wielu mogło uzyskać wgląd w produkcję brutalnego thrillera za pośrednictwem oficjalnego komunikatu prasowego programu. Hwang Dong-hyuk i ekipa produkcyjna omówili niektóre procesy myślowe i niuanse, które pojawiły się podczas tworzenia zestawów.

Czym jest gra w kalmary w Korei?

Chociaż przedstawienie gry kałamarnic w grze Squid Game jest wyjątkowe, sama gra jest autentyczna. W latach 70. i 80. koreańska wersja gry Squid była popularną grą dla dzieci. Definiuje się go jako rodzaj tagu, w którym atak i obrona wykorzystują rysowaną w ziemi deskę w kształcie kałamarnicy.

Jakie są zasady gry w prawdziwe kalmary w Korei?

Gra w kalmary to wariant na tagu, w którym uczestnicy dzielą się na dwie drużyny, jedną ofensywną i jedną defensywną. Celem gry jest stukanie stopą w maleńki obszar znany jako głowa kałamarnicy. Z drugiej strony obrona jest zmuszona pozostać w granicach linii ziemi w kształcie kałamarnicy i spróbować oznaczyć tych, którzy atakują.

W grze w kałamarnicę atakującym wolno skakać tylko na jednej nodze, dopóki nie przetnieją środkowej części kałamarnicy. Gra w kałamarnicę przechodzi następnie do ostatecznej walki, w której pozostali atakujący gracze muszą biec od wejścia kałamarnicy do jej głowy, nie będąc dotykani. Jeśli jednak zostaną wypędzone przez obrońcę z granic, zginą.

Przedstawienie reguł gry Squid Game dotyczące rzeczywistych zasad gry w kałamarnice jest dość dokładne, ale program Netflix dodaje kilka nowych zmarszczek. Mimo że Squid Game jest legalną grą w Korei, a jej odmiana jest pokazana tutaj, widzowie z pewnością mają pewne obawy dotyczące zasad. Mimo że powszechnie przyjmuje się, że gra Squid jest prawdziwą koreańską grą, szczegółowe informacje na temat zasad i sposobu gry są trudne do zdobycia poza tym, co zapewnia gra Squid.

Różnice między grą Real Squid a wersją Netflix

Istnieje ogromna różnica między prawdziwą grą Squid a wersją Netflix. Po pierwsze, prawdziwa Gra Squid jest przedstawiona dopiero w finałowej rundzie konkursu w wersji Netflix. W wersji Netflix jest sześć rund, jak wyjaśniono poniżej:

Pierwsza runda: czerwone światło, zielone światło

Seria rozpoczęła się od koreańskiej adaptacji Red Light, Green Light, słynnej gry dla dzieci w innych krajach. Koreański tytuł tłumaczy się jako Rozkwitł kwiat mugunghwa. Mugunghwa (po angielsku róża Sharon) to narodowy kwiat Korei Południowej.

ZWIĄZANE Z: 15 programów telewizyjnych, takich jak gra w kalmary, które musisz obejrzeć

Seria K-drama umieszcza wszystkich 456 uczestników w symulowanym środowisku otwartego pola, gdzie muszą zbliżyć się do linii mety, w pobliżu ogromnej robotycznej lalki przypominającej małe dziecko. Uczestnikom pozwolono się poruszać tylko do chwili, gdy usłyszeli słowa „Kwiat mugunghwa rozkwitł” (które są przekazywane złowieszczo dziecięcym głosem), po czym musieli pozostać w bezruchu. Ci, którzy poruszali się podczas ciszy, zostali zastrzeleni i usunięci z gry.

Druga runda: Dalgona Candy Challenge

W drugiej rundzie konkursu uczestnicy mieli za zadanie wyrzeźbić różne formy ze słodyczy Dalgona, rodzaju herbatnika o strukturze plastra miodu.

W latach 70. i 80. popularna była chrupiąca przekąska uliczna z roztopionego cukru i sody oczyszczonej.

Jest dostarczany z wytłoczonym w nim kształtem, a młodzi ludzie często próbują jeść wokół kształtu, nie łamiąc go, co było zadaniem postawionym przed graczami z serii Squid Game — z wyjątkiem tego, że każdy z nich otrzymał małą igłę, aby to zrobić.

Gracze, którzy naruszyli zarys przydzielonej im formy (okrąg, trójkąt, gwiazda lub parasol) byli natychmiast rozstrzeliwani.

Trzecia runda: Przeciąganie liny

Ta popularna na całym świecie gra dla dzieci była trzecią przeszkodą w konkursie.

Zawodnicy zostali podzieleni na grupy i zmuszeni do rywalizacji w przeciąganiu liny między sobą. Gra toczy się na podwyższonej platformie z dużą przerwą pośrodku oddzielającą obie drużyny. Nadgarstki graczy są przywiązane do liny wojennej.

Gdy przegrywająca drużyna została zepchnięta przez krawędź platformy i spadła przez szczelinę, ogromna gilotyna przecięła linę, pozwalając pokonanym graczom spaść na śmierć.

ZWIĄZANE Z: Czy gra w kalmary jest przerażająca i jak bardzo jest krwawa?

Czwarta runda: kulki

Czwarta gra konkursu była oparta na kulkach, kolejnej słynnej rozrywce z dzieciństwa na całym świecie.

W tej rundzie uczestnicy zostali podzieleni na pary i rywalizowali ze sobą wewnątrz pary. Pozwolono im grać w dowolną grę w kulki, jaką im się podobało, a niektórzy widziano, jak szacują, ile kulek trzymała druga osoba, podczas gdy inni rzucali kulki na ziemię w kierunku celu.

Każdy uczestnik otrzymał dziesięć kulek, a aby wygrać grę, jedna osoba musiała wziąć wszystkie dziesięć kulek drugiego gracza, a przegrany został natychmiast zastrzelony przez członka personelu.

Piąta runda: Stepping Stone Bridge

Tematem finałowego meczu turnieju survivalowego była gra w most stepping stone, która polega na przechodzeniu przez młodzież po kamieniach wystających ze strumienia lub rzeki, aby przedostać się na drugą stronę.

Mostek schodkowy serii został wykonany z paneli szklanych, a nie z kamieni i został umieszczony na niebezpiecznie wysokiej wysokości. Każdy gracz musi przejść przez most. Niektóre panele były ze szkła hartowanego, podczas gdy inne składały się ze zwykłego szkła. W rezultacie, w zależności od panelu, na którym stali, niektórzy gracze padli ofiarą śmierci.

Runda finałowa: Gra w kalmary

Ostatnią rundą konkursu była Gra Kalmary, dziecięca gra uliczna, w którą w dzieciństwie grało wielu Koreańczyków, w tym reżyser serialu Hwang Dong-hyuk.

Gra stawia dwie osoby (lub drużyny) przeciwko sobie w siatce namalowanej na ziemi, która przypomina kształt kałamarnicy. Przed rozpoczęciem gry należy ustalić, kto lub która drużyna będzie grała napastnikiem (atak), a kto w obronie, ponieważ każda pozycja ma pewne ograniczenia.

Narrator wyjaśnia zasady gry retro w pierwszej odsłonie serii Squid Game, w której grają dzieci. Aby wygrać, atakujący muszą dotknąć stopą małej, zamkniętej przestrzeni na głowie kałamarnicy. Ale jeśli ktoś w obronie zdoła wypchnąć cię poza granicę kałamarnicy, umrzesz, jak to ujmuje narrator.

Każdy uczestnik posługuje się również nożem w aktualnej edycji gry, walcząc w najkrwawszej rundzie konkursu.