Czy Diuna to dobra książka, czy jest przereklamowana?

Ta powieść została po raz pierwszy opublikowana 1 czerwca 1965 roku i nadal jest przedmiotem debaty wśród czytelników, czy są fanami SF/fantasy, czy nie, czy Dune jest dobrą książką, czy jest przereklamowana?

Biorąc pod uwagę okres, w którym powstała ta powieść, a także fakt, że wciąż jest atrakcyjna dla czytelników na całym świecie, możemy powiedzieć, że Diuna jest bardzo dobrą książką, a każdy miłośnik SF i fantasy powinien przeczytać klasykę.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej powieści, która zachęci Cię do jej przeczytania, a także ile czasu zajmie Ci przeczytanie lub czy jest przereklamowana, czytaj dalej.

O czym jest Diuna?

Książka rozpoczyna się w odległym roku 10191, kiedy szlachecka rodzina Atrydów przygotowywała się do opanowania planety, która wcześniej była pod kontrolą ich największego wroga, Harkonnenów. Planeta o nazwie Arrakis (znana również jako Diuna) jest suchym, gorącym i ogólnie wrogim światem niekończących się pustyń, gdzie gigantyczne robaki piaskowe niszczą i zabijają wszystko w pobliżu.

W odległej przeszłości planety Dune doszło do degradacji człowieka i buntu inteligentnych maszyn, co zaowocowało nieposkromieniem sztucznej inteligencji. Dlatego najważniejszą rzeczą, jaką może mieć taki świat, jest: mieszany – rodzaj przyprawy.

Melange to silny lek przedłużający życie, rozszerzający zdolności umysłowe konsumenta. Ta drogocenna przyprawa jest niezbędna i ważna w podróżach kosmicznych i umożliwia psychiczną zdolność widzenia wydarzeń w przyszłości. Ten, kto kontroluje jego produkcję i eksploatację, kontroluje również wszechświat, a źródło tego najważniejszego zasobu znajduje się na planecie Dune.

Z tego wynika, że ​​sam Frank Herbert był wizjonerem przyszłości (jak George Orwell z 1984, Ray Bradbury ze swoim Fahrenheit 451 czy Adolf Huxley ze swoim wspaniałym nowym światem).

Zastanówmy się przez chwilę, czy odwrócimy to w teraźniejszości. W czasach, gdy na przykład woda pozostaje jednym z nielicznych naturalnych źródeł życia na Ziemi, jak myślisz, gdzie ludzie chcieliby żyć? W środowisku z nieograniczoną ilością tego drogocennego płynu lub gdzie indziej, gdzie panuje ciągła susza?

Nie musisz odpowiadać, to było pytanie retoryczne, które nie wymaga odpowiedzi.

Ta powieść doczekała się również 7 sequeli, w latach 1969-2007: Mesjasz Diuny (opublikowana w 1969), Children of Diuna (opublikowana w 1976), God Emperor of Dune (opublikowana w 1981), Heretics of Dune (opublikowana w 1984), Kapitularz: Dune (opublikowane w 1985), Hunters of Dune (opublikowane w 2006) i Sandworms of Dune (opublikowane w 2007).

Syn Franka Brian, we współpracy z Kevinem J. Andersonem, napisał ostatnie dwa, a także 12 innych książki zbudowane na oryginalnej serii .

Czy Dune jest łatwe do odczytania?

Jeśli jesteś przyzwyczajony do czytania książek w 1-2 godziny, pijąc ulubioną filiżankę herbaty lub kawy, musimy Cię ostrzec, że tutaj tak się nie stanie.

To książka, którą można czytać na kilku poziomach. To przede wszystkim powieść dystopijna o kryzysie ekologicznym, o życiu na planecie, na której prawie nie ma wody. Ale Diuna to także powieść polityczna i opowieść religijna, dzieło filozoficzne, powieść historyczna, opowieść o ewolucji człowieka, ale także zbiór poezji.

Tak więc, jeśli patrzysz na tę powieść z wszystkich tych aspektów, to wcale nie jest łatwe do przeczytania.

Czy Diuna to dobra książka?

Odpowiedź na to pytanie jest subiektywna i zależy od kontekstu. Jeśli określimy to jako fundamentalne dzieło współczesnego SF, które żyje od ponad pół wieku, to odpowiedź brzmi zdecydowanie TAK .

Ile czasu zajmie przeczytanie Diuny?

Różne wydania światowe są drukowane na około 400 do 800 stron, w zależności od wydania.

Ile czasu zajmie przeczytanie tej powieści, zależy od naszej szybkości czytania , czyli ile słów możemy przeczytać na minutę, czyli np. czytelnik czytający 250 słów na minutę spędzi całe 12 godzin i 12 minut na czytaniu powieści. Możesz zrobić własne Test prędkości WPM tutaj .

Frank Herbert otrzymał prestiżowe nagrody Hugo and Nebula Awards dla najlepszej powieści SF roku. Od tego czasu Dune sprzedała się w ponad 12 milionach egzemplarzy i oficjalnie stała się pierwszym bestsellerem wśród powieści SF.

Herbert studiował i przygotowywał materiały przez 4 lata, zanim zaczął pisać Diunę i tyle samo czasu potrzebował na jej ukończenie. Fascynujące jest to, że Herbert całą książkę napisał na maszynie do pisania (komputerów wtedy nie było) i że w tej obszernej pracy z ponad milionem słów w sześciu księgach popełnił tylko jeden błąd.

Diuna – od książki do adaptacji filmowej

W 1984 roku ta książka stała się epickim filmem science fiction, napisanym i wyreżyserowanym przez Davida Lyncha. Był to debiut filmowy Kyle'a MacLachlana w roli młodego szlachcica Paula Atreidesa.

Chociaż Frank Herbert był zadowolony z tej edycji filmu, krytycy wcale nie byli zachwyceni. Np. Jeden z krytyków Chicago Sun-Times, Roger Ebert, napisał: Ten film to prawdziwy bałagan, niezrozumiała, brzydka, nieuporządkowana, bezcelowa wycieczka w mroczne królestwa jednego z najbardziej zagmatwanych scenariuszy wszechczasów.

Mówiąc o widzach, zdania są podzielone. Dla niektórych jest to zwykła saga o mydlanej kosmosie, podczas gdy dla innych (zwłaszcza tych, którzy dorastali w latach 80.) jest to jeden z trzech najlepszych filmów tego gatunku, obok Gwiezdnych wojen i Łowcy androidów.

Z powodu złego odbioru krytyków wszystkie sequele Diuny zostały anulowane. Wreszcie sam Lynch przyznał, że nigdy nie powinien był reżyserować Dune.

Wreszcie w grudniu tego roku w kinach ma pojawić się nowa filmowa adaptacja tej powieści, wyreżyserowana przez Denisa Villeneuve (znanego z filmów Przybycie i Łowca androidów 2049).

Mamy nadzieję, że ta wersja pójdzie znacznie lepiej niż poprzednia, a jeśli tak się stanie, może to być początek nowej serii.

Nie da się żyć przeszłością, trudno żyć teraźniejszością i marnować na życie w przyszłości.

– Frank Herbert: Wydma

Jesteśmy pewni, że Herbert ucieszyłby się, gdyby czytelnicy nadal byli zainteresowani jego twórczością, którą czytają zarówno nowe pokolenia, jak i ich rodzice.