Ranking prefektów Harry'ego Pottera: od bezużytecznych do boskich

Prefekt był uczniem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, który otrzymał dodatkowe uprawnienia i obowiązki od Opiekuna Domu i Dyrektora.

Na ich piątym roku na prefektów wybrano jednego studenta i jedną studentkę z każdego domu. Pozostali prefektami w szóstym i siódmym roku życia, dopóki nie ukończyli studiów.

Oto pełna lista – od najgorszego do najlepszego .

11. Tom Riddle

Był bardzo inteligentny, o czym świadczyły jego najlepsze wyniki w Hogwarcie i niesamowite magiczne wyczyny, ale jego zainteresowania skupiały się wyłącznie na użyteczności jednostek, przedmiotów i mocy do jego celów.

Jego niechęć do patrzenia na szerszy obraz, a także nieuwaga na wydarzenia, moce i ludzkie cechy, które nie były dla niego szczególnie istotne, były poważną słabością, która przyczyniła się do większości jego niepowodzeń i ostatecznie do jego śmierci.

Riddle był uważany za inteligentnego, uprzejmego młodego człowieka, który wykazywał chęć do nauki i był w stanie wykorzystać swój powierzchowny urok, aby wielu wykonało jego rozkazy. demonstrując swoje umiejętności jako wybitnego mistrza manipulacji jako dziecko w Hogwarcie i we wczesnych latach dorosłego życia.

Inni określali go jako biednego, ale błyskotliwego, nędznego, ale tak odważnego, prefekta szkoły i wzorowego ucznia. Jego status wzorowego studenta zjednał mu zaufanie i podziw profesorów oraz klientów Borgina i Burkesa.

Jednak to wszystko było podstępem, ponieważ był bardzo manipulacyjny, a Dumbledore powiedział, że podczas jego pobytu w Hogwarcie doszło do serii nieprzyjemnych wydarzeń, których urzędnicy nigdy nie byli w stanie całkowicie z nim powiązać.

10.Lucjusz Malfoy

Lucjusz potrafił być sprytny i manipulować, gdy było to konieczne, pozwalając mu zdobyć szacunek i dobrą wolę wysoko postawionych osób poprzez swoje bogactwo i nazwisko.

Miał nawet wpływ na Korneliusza Knota, Ministra Magii. Ciągłe prezenty Lucjusza dla ważnych instytucji były łapówkami dla Knota za tajne informacje, opóźnianie ustawodawstwa oraz uzyskiwanie niezasłużonych zachęt i uznania.

Był także przebiegłym, oportunistycznym wspinaczem społecznym, który doskonale wpływał na innych, ale pod swoją szanowaną powierzchownością traktował ludzi okrutnie.

Bezwzględnie wykorzystał jedenastoletnią Ginevrę Weasley, aby podkopać jej ojca w Ministerstwie i obalić Albusa Dumbledore'a ze stanowiska dyrektora Hogwartu. Gdyby Harry Potter nie ingerował, ten wysiłek zakończyłby się jej śmiercią.

9. Bratek Parkinson

Pansy, która była sadystyczna, złośliwa i małostkowa, często zastraszała i dokuczała uczniom Gryffindoru i ogólnie innym uczniom.

Być może celowała w nich konkretnie z powodu niesławnego antagonistycznego związku Harry'ego Pottera z Draco Malfoyem, ale wygląda na to, że po prostu lubiła terroryzować innych.

Pansy miała kiedyś związek z Gryfonką Parvati Patil, a przynajmniej szanowała ją do pewnego stopnia, chociaż ta możliwa przyjaźń wydawała się zanikać, gdy byli na piątym roku.

Pansy najprawdopodobniej sama była uprzedzoną rasistką czystej krwi, sądząc po jej rozbawieniu, kiedy Blaise Zabini wygłosił obraźliwą uwagę, że Ginny Weasley jest brudną zdrajczynią krwi, jej powiązania z ówczesnym uprzedzonym Draco Malfoyem i postawą, którą wyraziła tuż przed Bitwa o Hogwart.

8. Draco Malfoy

Draco Malfoy i Pansy Parkinson nadużywali swoich pozycji, ku rozczarowaniu Hermiony Granger, będąc nietypowo surowymi w stosunku do pierwszych klas i odbierając punkty uczniom, którzy się z nimi nie zgadzali.

Na szóstym roku Draco porzucił obowiązki prefekta na rzecz swojego zadania śmierciożercy, jakim było zamordowanie Albusa Dumbledore'a, nie pokazując się nawet prefektom zebranym w pociągu.

Na piątym roku został prefektem swojej rezydencji i członkiem Oddziału Inkwizycyjnego, pod koniec którego jego ojciec został zatrzymany w Azkabanie po bitwie w Departamencie Tajemnic.

Lord Voldemort wyznaczył Draco zadanie naprawienia porażki Lucjusza i dołączył do Śmierciożerców w wieku szesnastu lat, ale szybko zniechęcił się do stylu życia. Przez większość swojego dzieciństwa Draco był nieznośnym, mściwym tyranem.

Jego manipulacyjna osobowość, podobnie jak Dudleya Dursleya, była najprawdopodobniej konsekwencją rozpieszczania przez rodziców w dzieciństwie, ale według Harry'ego, Draco był jeszcze mniej współczujący niż jego kuzyn.

Ze względu na czystokrwiste pochodzenie jego rodziny, a także bogactwo i pozycję społeczną jego rodziny, uważał się za lepszego od większości jednostek.

Często traktował z pogardą mugolaków, tak zwanych zdrajców krwi, uczniów Gryffindoru i każdego, kto wspierał Harry'ego Pottera czy Albusa Dumbledore'a.

7. Ron Weasley

Ron był bardzo wiernym, odważnym, energicznym i dowcipnym facetem, ale czasami potrafił być niedojrzały i obraźliwy.

Miał sarkastyczne, szorstkie poczucie zabawy, które często rozśmieszało i odprężało jego przyjaciół. Potrafił być kłótliwy, o czym świadczą jego sprzeczki z podobnie kłótliwą, a czasem surową Hermioną.

Spojrzenie Rona na wiele spraw było często takie jak stereotypowego czarodzieja, co często kontrastowało z perspektywą Harry'ego i Hermiony, ponieważ oboje byli wychowani przez mugoli; jednak był zwykle bardziej świadomy wpływów konwencjonalnych czarodziejów.

Ron był także osobą, która wolała robić rzeczy w łatwy sposób, ponieważ nie lubił ciężkiej pracy.

Ta cecha była widoczna w jego pierwszym roku, kiedy losowo wybierał książki z półek Biblioteki Hogwartu po tym, jak dowiedział się o Nicolasie Flamelu.

6. Percy Weasley

Traktował zasady bardzo ściśle i nie sądził, że ciągłe psikusy Freda i George'a Weasleyów doprowadzą je zbyt daleko.

Jego brat Ron powiedział kiedyś, że Percy po prostu nie znałby żartu, gdyby tańczył przed nim nago w przytulnej herbacie Zgredka.

Percy na ogół wydawał się poruszony i egoistyczny, ponieważ tak bardzo starał się wyglądać i brzmieć dostojnie, w tym nazywając swoich rodziców matką i ojcem, a nie mamą i tatą, jak reszta jego braci.

Jak powiedzieli Fred i George, Percy bywał czasami snobistyczny i zdystansowany, ale w końcu troszczył się o swoją rodzinę, choć czasami za późno.

Był też bardzo arogancki, a kiedy czegoś chciał, często bardziej dbał o siebie niż o swoich przyjaciół.

5. Hannah Abbott

Hannah była łatwo zdenerwowana i wydawała się nie mieć pewności siebie, czego dowodem było jej załamanie w Zielarstwa i jej twierdzenia, że ​​jest głupia.

Wydawało się, że pod presją popełnia błędy. Mimo to Hannah była oddaną przyjaciółką, która wykazała się odwagą, najpierw dołączając do armii Dumbledore'a, a następnie walcząc w obronie Hogwartu.

Hannah wyszkoliła się na Uzdrowicielkę w wieku dorosłym i ubiegała się o stanowisko Opiekunka Hogwartu, co sugeruje, że odniosłaby duży sukces i byłaby kompetentna w magii uzdrawiania, szczególnie zaklęciach leczniczych, miksturach i innych magicznych metodach leczenia.

Hannah była w stanie wyczarować niecielesnego Patronusa, co jest oznaką wyższych umiejętności magicznych, biorąc pod uwagę trudność wykonania wspomnianego zaklęcia. Najprawdopodobniej nauczyła się tego zaklęcia podczas sesji armii Dumbledore'a.

4. Bill Weasley

Bill został opisany jako fajny, ponieważ był wyluzowany i niefrasobliwy. Miał jednak poważną stronę, jako uczeń był wybitnym nauczycielem akademickim, a Prefekt Naczelny Hogwartu był na siódmym roku. Był pasjonatem swoich badań.

Był odważny, pracował jako Łamacz Klątw i wstąpił do Zakonu Feniksa, by walczyć z Lordem Voldemortem.

Jest także człowiekiem o wielkim współczuciu i lojalności, ponieważ był obrażony decyzją Rona, by zostawić Harry'ego i Hermionę z powodu drobnego nieporozumienia.

3. Cedric Diggory

Wyglądał, jakby miał taką samą siłę charakteru jak Harry. Stało się to, gdy Fleur użyła na nim swojego uroku wili, zapraszając go, by został jej partnerem na Bal Bożonarodzeniowy. Odmówił, ponieważ miał już randkę.

W rezultacie Cedrica można było określić jako człowieka swojego słowa o niezwykłej wewnętrznej sile, zwłaszcza że był w stanie skutecznie oprzeć się urokowi wili i dotrzymać wcześniej podjętego zobowiązania.

Cedric był szczery, kiedy powiedział ojcu, że jego zwycięstwo w meczu quidditcha Gryffindor kontra Hufflepuff nie było sprawiedliwe.

Wszystkie Gryfonki Ścigające go opisywały go jako silnego i cichego, sugerując, że był na tyle mądry, by mówić tylko wtedy, gdy uznano to za konieczne.

2.Hermiona Granger

Hermiona była znana z będąc zarówno bardzo intelektualnie ciekawą, jak i niesamowicie wysoce zmotywowaną, wyróżniając się na większości swoich zajęć i stale pomagając Harry'emu i Ronowi w ich podróżach.

Była tak oddana studiom, że Ministerstwo przyznało jej na trzecim roku Zmieniacz Czasu, urządzenie, które cofa czas, aby mogła uczęszczać na dodatkowe zajęcia.

W przeciwieństwie do większości czarodziejów, Hermiona opierała się na logice, aby wywnioskować dane, które większość innych przeoczyła, takie jak likantropia Remusa Lupina.

Hermiona była osobą odpowiedzialną, surową perfekcjonistką i dobrze ubraną, która często próbowała być dorosłą w ​​pokoju wśród swoich bardziej impulsywnych przyjaciół, z różnym skutkiem. Te cechy przyczyniły się do jej wyboru na prefekta na piątym roku.

Hermiona była zafiksowana na zamówieniach i konsekwentnie przestrzegała zasad przez całą swoją szkolną karierę, często kosztem swojej sławy.

1. Albus Dumbledore

Wielu uważa Dumbledore'a za najpotężniejszego czarodzieja wszechczasów. Był łagodnym i kompetentnym, wielkim czarodziejem na wzór Merlina.

Miał nieco nieziemską cichą i swobodną postawę i prawie zawsze emanował aurą spokoju i opanowania, rzadko okazując intensywne uczucia, takie jak wściekłość czy strach.

Dumbledore był niezwykle spostrzegawczy i emocjonalnie inteligentny, a jego zrozumienie prawdziwych osobowości ludzi wykraczało poza samo bycie dobrym sędzią charakteru. Dumbledore'a kierowała przede wszystkim wiara w moc natury ludzkości.

Miał również głęboką zdolność do kochania, przypominając Harry'emu cały czas, że miłość jest największą magią ze wszystkich. Dumbledore ufał w dobroć wszystkich i mocno wierzył w drugą szansę.