Wiedza o Pisma JRR Tolkiena o historii Śródziemia i różnych rzeczach, które dzieją się w całej fabule, jest tak rozległa, że trudno jest w pełni opowiedzieć historie o tym, co się wydarzyło. Jednak obiektami, które mogły wiele wnieść do rozwoju fabuły, były klejnoty zwane Silmarilami, ponieważ wydawało się, że wszyscy ich pożądali. Czym więc są Silmarile i dlaczego są ważne?
Silmarile to trzy klejnoty stworzone przez Fëanora. Są w stanie uchwycić i wytworzyć własne światło, dlatego wszyscy ich pożądali. Kiedy ukradł je zły Valar imieniem Melkor, Ñoldor wyruszył z nim na wojnę w Śródziemiu wbrew woli Valarów.
W pewnym sensie Silmarile były tym samym obiektem, który pozwolił na rozwój dużej części wydarzeń w historii Śródziemia, ponieważ bez nich elfy nie popłynęłyby aż do Śródziemia, aby prowadzić wojnę Morgotha. Dlatego wiele rzeczy, które wydarzyły się w Śródziemiu, można przypisać Silmarilom. Tak więc, przyjrzyjmy się, co wiemy o tych klejnotach.
Czym są Silmarile?
W pismach JRR Tolkiena zawsze było coś, co skupiało się na przedmiotach materialnych, takich jak pierścionki czy klejnoty. Na przykład zarówno Władca Pierścieni, jak i Hobbit mówią o Jedynym Pierścieniu i Arkenstone. Ale chociaż oba te obiekty są ważne dla historii Śródziemia, prawdopodobnie najważniejszymi są Silmarile.
Chociaż zostały jedynie luźno wspomniane podczas wydarzeń z Władcy Pierścieni: Pierścienie Mocy, Silmarile stały się tematem, szczególnie w połączeniu z Pieśń o korzeniach Hithaeglira. To dlatego, że elfy wierzą, że ruda mithrilu znaleziona w Górach Mglistych zawiera samo światło Silmarils. Ale czym właściwie są Silmarile?
W latach drzew w Valinorze Fëanora, często uważanego za największego z elfów, urzekło światło zawarte we włosach Galadrieli. To dlatego, że jej włosy były prawie tak jasne jak Dwa Drzewa Valinoru, które zapewniały światło, którego potrzebował kontynent Amanu. Fëanor trzykrotnie poprosił o kosmyk jej włosów, ale Galadriela odrzuciła go wszystkie trzy razy, ponieważ potrafił czytać w samolubnym sercu Fëanora.
W związku z tym Fëanor postanowił stworzyć klejnoty, które były w stanie uchwycić to samo światło, co Dwa Drzewa. Wtedy udało mu się ukończyć Silmarile, czyli trzy klejnoty, które świeciły tak jasno jak Dwa Drzewa Valinoru. Są niezniszczalnymi klejnotami, które wychwytują i wytwarzają własne światło.
Ze względu na to, że Silmarile potrafiły wytwarzać światło i były tak piękne, wszyscy ich pożądali. Były to najcenniejsze rzeczy dla Fëanora, który był dumny ze swojego dzieła. I oczywiście same Silmarile przyciągnęły również uwagę Valarów o imieniu Melkor.
Dlaczego Silmarile są ważne?
Silmarile są tak ważne dla historii pism Tolkiena, ponieważ umożliwiły rozwój historii Śródziemia. A ich znaczenie sięga Dwóch Drzew Valinoru.
Po powrocie do Valinoru Fëanor wierzył, że Silmarile są tak cenne, był fakt, że samo światło było rzadkością. Zanim powstały Słońce i Księżyc, tylko Dwa Drzewa Valinoru dostarczały światła całemu kontynentowi Amanu. To wyjaśnia również, dlaczego Galadriela, której włosy lśnią tak jasno jak Dwa Drzewa, jest tak piękna.
Melkor, jeden z najsilniejszych Valarów, pożądał Silmarilów dla siebie, ponieważ był również urzeczony ich pięknem. Wtedy wysłał gigantycznego pająka Ungolianta, by zniszczył Dwa Drzewa w Valinorze. Pod osłoną ciemności ukradł Silmarile i wycofał się do Śródziemia.
To właśnie fakt, że Melkor ukradł Silmarile, zmusił Fëanora i elfy Ñoldorów do wyruszenia z nim na wojnę, żeglując aż do Śródziemia. Fëanor nazwał Melkora imieniem Morgoth, co oznacza „czarny wróg świata”. W związku z tym fakt, że Fëanor chciał odzyskać Silmarile od Morgotha, zmusił go do opuszczenia Valinoru wbrew woli Valarów, którzy zabronili im kiedykolwiek wracać.
Silmarile są tak ważne, ponieważ to fakt, że Morgoth je ukradł, zapoczątkował całą pierwszą epokę Śródziemia. Jak zapewne już wiecie, Pierwsza Epoka była chaotyczną sześciowieczną częścią historii, pełną różnych bitew i wojen między Elfami a siłami Morgotha. To była cała walka, która doprowadziła Eärendila do popłynięcia do Valinoru, używając światła Silmarila, które otrzymał od swojej żony, aby mógł błagać Valarów o pomoc w walce z Morgothem.
Kiedy Valarowie w końcu interweniowali, Morgoth został pokonany i związany. Tymczasem Valarowie nagrodzili Eärendila, pozwalając mu przemierzać niebo razem z Silmarilem, który posiadał. To pozwoliło jednemu z Silmarilów pozostać na niebie, ponieważ Eärendil zawsze płynął z nim, by prowadzić ludzi, którzy potrzebowali jego światła.
W międzyczasie wszyscy pozostali przy życiu synowie Fëanora popełnili samobójstwo, będąc w posiadaniu pozostałych dwóch Silmarilów, gdy te klejnoty spaliły im ręce, ponieważ popełnili zbrodnie w dążeniu do ich zdobycia. Silmarile na zawsze były związane z trzema elementami świata: niebem, ziemią i wodą. W związku z tym zniknęli na zawsze w czasie.
Jednak w The Rings of Power Pieśń o korzeniach Hithaeglir stwierdza, że jeden z Silmarilów był związany w drzewie i że to właśnie uderzenie pioruna w drzewo pozwoliło światłu Silmaril przeniknąć w głąb ziemi. produkować mithril. Oczywiście mógł to być ten sam Silmaril, który został na zawsze związany z ziemią po Pierwszej Erze.
Tak więc, chociaż Silmarile mogą zostać utracone na zawsze, to ich istnienie umożliwiło rozwój historii pism Tolkiena. Bez nich elfy nie popłynęłyby do Śródziemia. A Morgoth nie zostałby pokonany, gdyby nie ukradł Silmarile.