Za pomocą Robert Milaković /29 sierpnia 202130 sierpnia 2021 Wśród wielu filmów z wyspami, które powstały przez lata, sprawy nie wydają się dobrze kończyć dla bohaterów. Weźmy na przykład tajemniczy thriller M. Night Shyamalana „Stary”, znajdujemy tajemniczą plażę na wyspie, która wysysa z ludzi młodość i życie, a następnie „Wyspa Fantazji”, w której kryje się naprawdę ohydny koszmar, a nawet „Zagubieni”. który śledzi grupę podróżnych pozostawionych na wyspie po katastrofie samolotu. „Czarna wyspa” teraz transmitowana na Netflix jest opisywana jako niemiecka przerażająca opowieść wyreżyserowana przez Miguela Alexandre'a na podstawie scenariusza, który napisał wspólnie z Lisą Carline Hofer. W filmie występują Philip Froissant, Hans Zischler, Alice Dwyer i Mercedes Muller.
W filmie Jonas grany przez Froissanta jest nastolatkiem mieszkającym na przepięknej odległej wyspie w Niemczech, zwanej Morzem Północnym, ze swoim dziadkiem Friedrichem w roli Hansa Zischlera. Ale ta dwójka w ogóle się nie dogaduje, a staruszek zabiera wnuka, ponieważ na wyspie nie ma nikogo, kto by się nim zaopiekował. To dlatego, że Jonas jest teraz sierotą, która przeżyła ogromną tragedię po tym, jak jego rodzice i babcia zginęli tragicznie w oddzielnych wypadkach. Zasadniczo próbuje pozbierać kawałki i żyć dalej. Mówiąc o życiu, chłopak ma wielkie marzenia o swojej przyszłości. Chce zostać pisarzem i jak każdy inny młodzieniec spędza czas jeżdżąc na rowerze po okolicy z przyjaciółmi, w tym z Niną wcieloną przez Mercedes Muller, która służy mu również jako ukochany i pomaga mu przetrwać traumatyczną sytuację.
Jednak dochodzi do kolejnej tragedii dotykającej faceta. Jego nauczycielka niemieckiego ma wypadek za granicą, a tajemnicza zastępczyni Helena Jung, grana przez Alice Dwyer, przybywa, by ją zastąpić. Jednak zaraz po przybyciu nieznajomego zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Ta młoda nauczycielka szczególnie interesuje się Jonasem, gdy zachęca go do odkrywania swoich talentów pisarskich, jednocześnie bez wysiłku go uwodząc. Gdy duet nauczycieli-uczniów zbliża się do siebie, Nina staje się niezwykle podejrzliwa i próbuje ostrzec Jonasa, że z ich ukochanym substytutem może nie być tak, jak się wydaje. Jonas odrzuca zarzuty Niny, nie wiedząc, że Helena ma zabójczy plan kryjący się za swoją pozornie ujmującą aurą, która na zawsze zmieni życie ludzi na wyspie.
Widzowie wiedzą jednak, że Helena nie jest święta, bo na początku filmu widzimy kobietę zatłuczoną przez psa, podczas gdy inna patrzy z nienawiścią, jak to się dzieje. Obok świeżych zwłok znajdują się jeszcze dwa martwe ciała, które okazują się być rodzicami Jonasa. Teraz publiczność dowiaduje się, że Helena rzeczywiście jest złoczyńcą, który ma kość do skubania z rodziną sieroty. Te części, które mają być trzymające w napięciu, są wydawane zbyt wcześnie, przez co pomijają cały tajemniczy punkt.
Większość występów jest w pewnym stopniu porywająca, jednak należy zwrócić uwagę na mistrzowskie wykonanie Mercedesa Mullera. Ciekawość Niny dotycząca nowego dziwnego nauczyciela skłania ją do zapłacenia ceny, jednak jej wyraziste oczy zdecydowanie odbierają występ. Ma tę wyjątkową, pełną wdzięku, hipnotyzującą prezencję na ekranie, która daje główne wibracje hollywoodzkich gwiazd. Myślenie o tym teraz przypomina niejedną młodą Marion Cotillard, a jeśli będzie miała szansę się wyrwać, na pewno będzie z nią się liczyć.
Jeśli chodzi o rozwój postaci, widzowie nie otrzymują szerszego obrazu, dlatego trzeba walczyć, aby dowiedzieć się, co jest dość zniechęcające i męczące. Na przykład od samego początku jasne jest, że Helena nie powinna była przechodzić wszystkich kontroli wymaganych do pracy w szkole, ale nie ma żadnego wyjaśnienia, dlaczego w jakikolwiek sposób dostała. Nina próbuje w pewnym momencie rzucić nieco światła na tę kwestię, niestety jej fabuła nagle się kończy, zanim zainteresowanie publiczności zostanie pielęgnowane na tyle, by zainwestować w film.
Chociaż „Czarna wyspa” ma zadatki na nieustraszony mroczny i przygnębiający film, gdy się zaczyna, zdecydowanie brakuje jej dreszczy i dreszczyku emocji, jeśli w ogóle. W filmie są wspaniałe momenty, które wybuchłyby, gdyby ten film miał wystarczająco dużo czasu na gotowanie. Próby przedstawienia mrożącej krew w żyłach opowieści spadają na twarz. Jest to z pewnością doskonały przykład sadzenia nasion, które w ogóle nie są zainteresowane oglądaniem ich kiełkowania. To naprawdę rozczarowujące, biorąc pod uwagę, że film ma ogromny potencjał, aby przynieść niestety czynnik wow, zamiast wykorzystywać swoje mocne strony. „Czarna wyspa” toruje sobie drogę przez wyraźne niewygodne sceny seksu, którym towarzyszą bezsensowne rozmowy.
Ten tytuł jest zdecydowanie wolny, nie ma gorączkowego bicia serca ani pompowania adrenaliny, dzięki czemu zajmuje miejsce wśród wolno palących się thrillerów. W rzeczywistości, zanim widzowie poznają prawdę kryjącą się za wszystkim, co się wydarzyło, film prawie się kończy, tworząc dramat, który następuje zbyt pospiesznie.
Jedno jest jednak pewne, ponieważ ten tytuł zawiera naprawdę oszałamiające lokacje i oddaje je za pomocą zdjęć tak dobrze wykonanych, że z łatwością mogą zawstydzić schemat malarski dekoratora. Jakość produkcji jest zdecydowanie wysoka, co widać w jej wyglądzie, cienie światła są idealnie wyważone, aktorstwo jest całkiem w porządku, a złoczyńca jest wystarczająco przerażający, aby kontynuować sztuczkę. Rola Froissart jako zdezorientowanego Jonasa jest całkiem dobra i wiarygodna, dodając, że do ogromnych, zapierających dech w piersiach krajobrazów, różnych gam użytych kolorów, a produkt końcowy jest atrakcyjnym wizualnie dziełem sztuki.
Nie ma absolutnie żadnych wątpliwości, że oczekiwania wobec „Czarnej wyspy” były bardzo duże ze względu na znakomitą oprawę i magię opowiadania historii, jednak domniemany thriller psychologiczny nie robi wrażenia pod względem treści i pozostawia widza niezadowolony. Po prostu staje się filmem prezentującym piękne miejsca, w których ma miejsce, i niczym więcej.