Sauron zginął w Wojnie o Pierścień, która miała miejsce w Trzeciej Erze Śródziemia. Po jego śmierci większość jego armii orków została zniszczona pod Czarnymi Wrotami oraz w Mordorze. Jednak w niektórych obszarach Śródziemia, takich jak Góry Mgliste i naturalne jaskinie, przetrwały. Głównie dlatego, że nie byli zbytnio zależni od Czarnego Pana Saurona.
Orki mogły same się rozmnażać, dzięki czemu stały się samowystarczalne. Przetrwali do Czwartej Ery, ale stracili kierunek i cel swojego życia. Głównie dlatego, że zostali pozbawieni magii (jego energii Vala i Maia) Saurona. Niektórzy uważają, że zostali ograniczeni do kawałka ziemi przydzielonej im przez króla Aragorna w pobliżu jeziora Nurn w południowym Mordorze.
Ta strefa była ich ojczyzną i odmówiono im dostępu do Gorgoroth.
Najważniejsze jest to, że orki nie były z natury złą rasą, ale przekształconą w jedną. Nie znali innego sposobu życia, ponieważ ich jedynym celem była walka o swoich mrocznych panów. Uważa się więc, że poprawili się moralnie po oderwaniu się od szatańskich wpływów.